***ดวงวิญญาณผ่านภพบรรจบร่าง ก่อเกิดกลางกระแสเปลี่ยนแปรผัน พเนจรนานนับชั่วกับป์กัลป์ ผ่านสวรรค์นรกเวียนวกวน เดินหลงทางเหนื่อยล้ามานานนัก ซึ้งประจักษ์ไฟสุมทุกขุมขน ไฟโลกีย์ร้อนพล่านเกินทานทน โลกสับสนคนเคว้งคว้างกลางมายา นั่งนิ่งพักใจกายให้หายเหนื่อย ลมหายใจไหลเรื่อยอย่างเฉื่อยช้า ทิ้งความทุกข์คณานับเพียรหลับตา ใจเจิดจ้าในท่ามความมืดมน สัมมภาระมากน้อยทยอยทิ้ง ปล่อยวางสิ่งหน่วงหนักเพื่อมรรคผล เป็นแขกโลกเพียงครู่พึงรู้ตน ใช่มาขนมาแบกสร้างแอกใจ...
17 มิถุนายน 2548 09:40 น. - comment id 480801
โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หายเหนื่อยนะคะคุณดาร์ค ปลดให้หมดระวังจะโล่งล่ะค่ะ คิดถึงคุณดาร์คนะคะ

17 มิถุนายน 2548 10:00 น. - comment id 480815
ปอดแอกใจ....กลอนสวยครับ **บินมาทักทายครับ

17 มิถุนายน 2548 12:48 น. - comment id 480891
สวัสดีนะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เป็นยังไงบ้าง ผมชอบปลด เหมือนกันนะ แต่ขอปลด อย่าง อื่น ๆ ๆ อิอิ

17 มิถุนายน 2548 13:13 น. - comment id 480918
เหนื่อยนักก็พักก่อน อย่าร้าวรอนจนอ่อนไหว กำหนดจิตสงบใจ บ่มไว้ด้วยใยคำนึง..** เป็นกำลังใจให้คราหนื่อยล้า สวัสดีค่ะ

17 มิถุนายน 2548 15:36 น. - comment id 480952
อายุเราน้อยนิดหลังติดแอก เกิดมาแบกบุญกรรมที่นำหนุน สร้างกุศลในชาตินี้เพื่อมีทุน ไว้ค้ำจุนในชาติหน้าสร้างบารมี อดีตเป็นอย่างไรอย่าได้หวน คิดทบทวนปัจจุบันให้ถ้วนถี่ เพียรสะสมคุณงามและความดี ทุกข์ทึ่มีก็จะลด.....ปลดแอกใจ มาเป็นกำลังใจผ่อนคลายความฟุ้งซ่านด้วยคน...ค่อยยังชั่วขึ้นหรือยังครับ...

17 มิถุนายน 2548 21:29 น. - comment id 481072
เดินหลงทางเหนื่อยล้ามานานนัก จนอยากจะหยุดพักไม่ทักถาม กับผู้ใดไหนเลยเอ่ยนิยาม แม้ความงามแห่งตะวันฉันไม่เจอแต่งได้ดีค่ะ

17 มิถุนายน 2548 22:44 น. - comment id 481102
สวัสดีครับ..คุณเพียงพลิ้ว
โล่งจริงๆ ครับ เพียงพลิ้ว บุ๊กแบงค์โล่งไปหมดเลย..อิอิ..คิดถึงคุณจนกินไม่หยุดเลย..
...................................................................
สวัสดีครับ..คุณบินเดี๋ยว
ผมขอเลี้ยงคุณตู่ หนึ่งมื้อ ...เอาสลัดรัก เอ๊ยสลัดผัก กับน้ำใบบัวบกละกันนะครับ..อิอิ..
...................................................................
สวัสดีครับ...คุณแม่จิตร
ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมคุณแม่จิตรมากๆๆ ที่มีน้ำใจต่อพี่ชายคุณอุ๊ นะครับ
เรื่องปลด นี่ ผมก็ชำนาญไม่แพ้คุณนะ อิอิ..
ผมสบายกายพอสมควร แต่ใจสบายน้อยไปนิด ก็มันเหงาน่ะ..

17 มิถุนายน 2548 22:59 น. - comment id 481107
สวัสดีครับ...คุณปราย
ขอบคุณในกำลังใจ จากสาว(น้ำใจ)งาม
ยินดีที่ทริประยองประสบความสำเร็จเกินคาด อิอิ..
แหมเสียดายจริง ผมไม่ได้ไป..
ขอเป็นกำลังใจให้คุณปราย ด้วยเช่นกัน
...................................................................
หวัดดีคุณ มนต์กวี
ดีใจที่ได้คุยกับคุณมนต์กวีอีกครั้งนะครับ
สอนวิธีจีบสาวให้หน่อยสิ..จะได้ค่อยยังชั่วขึ้น..อิอิ..
..อ้อ..กลอนคุณดีมากนะ...
....................................................................
สวัสดีครับ...คุณผู้หญิงไร้เงา
คิดถึงจัง ไม่ได้มีโอกาสทักทายกันเลย หวังว่าคุณคงสบายดีนะครับ
ไปดูตะวันที่ตกดินที่แหลมพรหมเทพสิครับ..ถ้าอากาศดีๆ นะ ผมว่าเป็นที่ๆ ตะวันตกสวยแห่งหนึ่งของเมืองไทยเลย
............. 
รักและคิดถึงทุก
ท่าน......................

20 มิถุนายน 2548 11:09 น. - comment id 481723
เวลาเจ้ามา เจ้าก็มาแต่ตัวเปล่า ครั่นเวลาเจ้าจะไป เจ้าจะเอาอะไรไป มีเพียงแต่ผลการกระทำที่เจ้าทำไว้ เจ้าจะแบกไว้หรือจะปลดแอกไปแล้วแต่เจ้า เข้าใจเขียนเปรียบเทียมได้ดีมากๆค่ะ......ชื่นชมความคิดของท่านมาก.....

21 มิถุนายน 2548 00:27 น. - comment id 482200
หวัดดีจ้า..แก้วนีดา
เห็นรูปคุณแล้ว..น่ารักไม่เบา..สงสัยต้องเพิ่มแอกใจซะม๊าง...ล้อเล่นน่า..
กลอนสมเด็จโต ที่คุณนำมาฝากให้ข้อคิดที่ดีมากครับ..ผมก็ชอบบทนี้..
