* หลงรักมักวุ่น *

แก้วประเสริฐ

                        * หลงรักมักวุ่น *
   ๏ แรกรักมักส่งให้.......................สุขใจ
ทุกสิ่งพลันสดใส.............................ยิ่งแท้
ผิวชนลุ่มหลงใหล...........................รักใคร่    ใดฤา  
สูงต่ำมิแยกแม้...............................ต่างชั้นพลันสรรค์ ฯ
   ๏ แรกรุ่นมักครุ่นซึ้ง....................ตรึงความ
ผิดถูกมิสนยาม...............................ใฝ่บ้า
ดำฤษณางดงาม..............................รูปร่าง   
เพียงแต่ถูกใจข้า............................สิ่งนั้นฉันสนอง ฯ
   ๏ อุปมาบุปผาแย้ม.......................กรุ่นหอม   ยวนนา
มวลหมู่ภมรตอม..............................ยั่วเย้า
รสหวานซ่านดมดอม........................โรยล่วง   ปวงแฮ
สิ้นสุดประกายเค้า............................โศกเศร้าเงาสวรรค์ ฯ
   ๏อนาถใจใฝ่ใคร่แท้.....................วัยซน
ซบกอดมิอายคน..............................ผ่านจ้อง
คอซองยิ่งเหลือทน............................มองซ่าน   ร่านเฮย
อกเอยยากเรียกร้อง.........................วอนเจ้ากลับใจ ฯ
   ๏ ใยเป็นไปเช่นนี้.........................ชายหญิง
พ่อแม่หน้าแตกยิ่ง.............................แน่แท้
มีลูกผูกใจจริง....................................คงเสื่อม   วงศ์นา
ใครเล่ามาช่วยแก้.............................นอกเจ้าเรียนสูง ฯ
   ๏ อนาคตคงสุดสิ้น..........................จริงนา
หากไม่ใฝ่วิชา...................................กอบกู้
การงานบ่ปัญญา................................ขานส่ง   สูงนา
ตกต่ำยากหาญสู้................................สู่ฟ้าพาสลาย ฯ
   ๏ วัยเอ๋ยวัยรอบรู้...........................พากเพียร
จงหมั่นขยันเล่าเรียน.........................ท่องไว้
ฝึกหัดจัดขีดเขียน..............................เล่าท่อง   มองแฮ
จักส่งชีพเราให้..................................เลิศฟ้านภาสวรรค์ ฯ
   ๏ จันทร์เพ็ญเด่นฟากฟ้า................ราตรี
ปัญญาหากเรามี.................................มากล้น
ดุจแสงเทียนรัศมี..............................นำส่อง   ทางเฮย
ภัยพิบัติจักหลุดพ้น.............................คนซ้องสรรเสริญ. ๚๛
                         *  แก้วประเสริฐ. *