หน้าส่วนตัว
แบกใจที่ภินท์พังยังเฝ้าแบก
คงไม่แปลกถ้าใจนี้ยังมีหวัง
พังรุ่งริ่ง โรยล้า ช่างน่าชัง
แต่ก็ยังพอเดินได้เพื่อไปพ้น
พ้นที่นี่ และตอนนี้ที่โหดร้าย
ใจรอนๆเจียนลับวายไปหลายหน
ที่ยังพอเห็นเดินได้คล้ายเป็นคน
แท้ใจป่น ไม่เหลือแล้วแม้แววตา
..และนี่คือความหวังครั้งสุดท้าย
หากจะตาย ก็ขอตายให้พ้นหน้า
ไม่ให้เธอต้องสมเพชเวทนา
แบกเศษใจอันอ่อนล้า มาตายรัง
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 27 พ.ค. 2552 23:49 น. - ID 126265 
1652
2
0
28 พฤษภาคม 2552 11:53 น. - comment id 991179
คิดเหมือนกันแหละค่ะ เมื่อเราเสียน้ำตา เราก็ไม่อยากให้ใครเห็นหรอก ไปอยู่คนเดียวดีกว่า เศร้าคนเดียว ไม่อายใคร
28 พฤษภาคม 2552 13:28 น. - comment id 991275
สวัสดีค่ะอยากบอกว่า ไม่ถึงตายหรอกนะคะ แล้วเมื่อเวลาผ่านไป ก็จะนึกขำได้ค่ะเมื่อคิดถึง เคยเจอมาแล้วค่ะ ความรักไม่เคยทำร้ายใคร และไม่มีใครทำร้ายเราได้ นอกจากตัวของเราเอง ที่เราเจ็บปวด ก็เป็นเพราะตัวเรา ที่เราร้องไห้ ก็เป็นเพราะตัวเรา ที่เราเสียใจ ก็เป็นเพราะตัวเรา แล้วตัวเรา ทำไมไม่ทำให้ตัวเรามีความสุขหล่ะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด