ฉันไม่เข้มแข็งพอ..
ที่จะทำเหมือนไม่ทุกข์ท้อ..หรือหวั่นไหว
ไม่เก่งกล้า..พอจะเผชิญหน้ากับเรื่องใด
ที่ทำร้ายหัวใจ..จนเจ็บชา
ยอมรับว่าอ่อนแอ..
เลือกที่จะเป็นฝ่ายแพ้..หรือถูกตราหน้า..
หากความรักทำให้สุข..ทุกเวลา..
ทำไมฉันจึงทุกข์มากกว่า??หรือเพราะว่า..มันมากไป
ไม่ต้องการคำปลอบโยน..
ปล่อยใจให้เอนโอน..กับความหวามไหว
อีกไม่นาน..ฉันจะลืมทุกอย่าง..ให้ผ่านไป
ไม่ช้าหรอกใช่ไหม..ยืนยันกับหัวใจ..ให้แกร่งพอ
.. นี่แหละ..ความเสียใจ..
..^______^ ..
แวะมาแต่งกลอนเล่นๆ
หุหุ
ไปจากชีวิตของฉัน..ได้โปรดอย่ามองกลับหลังมา..
ไม่อยากให้เธอมาสบตาแล้วทำเสียใจ...
นับถอยหลัง.. หาฟังซะ ^_^
16 มีนาคม 2550 02:01 น. - comment id 671526
อืม... เจ็บจนชิน ปล่อยวางซะ ปล่อยวาง

16 มีนาคม 2550 02:12 น. - comment id 671527
กลอนเศร้าอีกแล้วนะพี่นัสแต่ก็เป็นกลอนที่เพราะสุดๆเลยล่ะ

16 มีนาคม 2550 03:50 น. - comment id 671529
คนที่คุณก็รู้ว่าใครใครว่าชิน?? ใครว่าเจ็บห๊า?? ไม่เจ็บ..ไม่ชิน ตอนนี้กะลังไม่ชินอย่างแรง
ไม่มีอะไรต้องเจ็บจริงๆนะ สบายมาก..
+ + + + + + + + + + + + + + + + + + กรุ๊ฟฟี่จัง
แต๊งสะกิ้วจร้าลูกเพื่อน อิอิ เศร้าแน่นอน ก็เค้าแต่งได้แต่แบบนี้
^__^

16 มีนาคม 2550 07:32 น. - comment id 671536
เป็นที่มาจากใจหรือป่าว ถึงได้อ่านแล้วถึงใจ อย่างนี้ เศร้าจังครับ เป็นคนแพ้ ส่วนมากไม่มีใครปราถนานะ แต่ที่ไม่ปราถนา มักจะได้กัน

16 มีนาคม 2550 07:43 น. - comment id 671544
ยอมรับเช่นกันค่ะว่าอ่อนแอยิ่งนัก

16 มีนาคม 2550 08:08 น. - comment id 671551
บางทีทำเอาลุกไม่ขึ้นเหมือนกัน ความเสียใจเนี่ย.. ต้องขอเวลาตั้งหลักอยู่เสมอเลย... :)

16 มีนาคม 2550 09:50 น. - comment id 671621
ความเศร้า กับ ความเซ็ง มันเป็นเพื่อนกันค่ะ...ก็อ่อนแอและอ่อนไหวอยู่ร่ำไปค่ะคุณนัส...

16 มีนาคม 2550 10:03 น. - comment id 671628
ร้องไห้ซะฬห้เต็มที่ แล้วพรุ่งนี้อย่ามีน้ำตาให้ใครเห็น

16 มีนาคม 2550 14:03 น. - comment id 671751
ทุกบทกลอน ชอบๆๆๆจ้ะ พี่นกเองแวะมาทักทายจ้า

16 มีนาคม 2550 14:38 น. - comment id 671755
ก๊ะยังเซียนเหมื๊อนเดิม ว่าไปยัยนัสมีstyleเป็นของตัวเองมากเลยอะ อ่านแร้วรุ๊ว่ายัยนัสแต่งประมานนั้นเรย หุหุ ช้านก๊ะเจบ...แต่ดั้นไม่จำ แต่ก๊ะยังคงไม่ชิน มิสเด้อ จุ๊บๆ

16 มีนาคม 2550 14:55 น. - comment id 671757
น้องนัส แต่งกลอนให้พี่เหรอคะ มันโดนอ่ะน้อง

16 มีนาคม 2550 17:39 น. - comment id 671794
ความรักหากมันมากไปก็เจ็บ น้อยไปก็ทุกข์ เฮ้อออนี่แหละคือความเสียใจ ความเสียใจมันเป็นอย่างนี้

16 มีนาคม 2550 17:40 น. - comment id 671795
เคยคบกันธรรมดา-ธรรมดา ไม่เคยคิดเลยว่าจะเปลื่อนไป เคยนั่งคุยกันใกล้ๆ........... ไม่เห็นจะหวั่นไหวไปเลย ซบตากันก้อหลายครั้ง เมื่อก่อนก้อยังเฉยๆ เทอก้อทำทุกอย่างเหมือนเคย ไม่รู้เลยความเป็นเพื่อนจะเปลื่อนไป..

16 มีนาคม 2550 21:37 น. - comment id 671838
pink-specail@hotmail.com นัทจ๋า แอดหาป้นด้วยนะ ไม่รุว่าลืมกันรึยังน้า

17 มีนาคม 2550 07:51 น. - comment id 671985
อ่ะนะ ไม่เต็มใจแต่ง แต่โดนนะนัสเอ๋ย หุหุหุ เต็มดวงเลย

17 มีนาคม 2550 13:37 น. - comment id 672075
จะให้พี่ชัยนับถอยหลังได้อย่างไรล่ะนู๋นัส เพราะติดขัดที่เข็มนาฬิกาที่บ้านพี่ชัยเดินไปข้างหน้า

17 มีนาคม 2550 22:52 น. - comment id 672261
ความเสียใจทำให้ปวดมีน ตืบๆๆๆ ร้าวๆๆ รานๆ โอ้ยยยย

6 พฤษภาคม 2550 16:55 น. - comment id 691857
นู๋นัส... แป้งนะ...จำกันได้ไหม หายไปเป็นปีเลย..เข้ามาตอนนี้...งง ทำอะไรไม่ถูกเหอๆๆๆๆ ยังแต่งกลอนเหมือนเดิม..เพราะแบบเศร้าๆ หุหุ .. แวะมาทักทายเพื่อนเก่าจ้า
