ดวงตาอ้างว้างเงียบเหงา
กลิ่นน้ำหอมบางเบาปลิวตามลม
จมูกนี้สูดดอมดม
ฤทัยหวั่นเกรงใจ
ฉันกลัวกลัวจะติดใจในกลิ่นเสียง
กลัวเกินห้ามใจ
แต่ฉันไม่หวั่นที่จะรักใคร
คนที่รักและเข้าใจฉันอย่างแท้จริง
.............................
ดวงตาคู่นี้มีสีแต่
แต่ฟากฟ้ารู้ดีแห่งไหน
น้ำค้างตกลงกลางห้วงฤทัย
ดวงตาหลั่งไหลสายน้ำทุกโมงยาม
อ๋อมิใช่เพียงน้ำตา
แต่ยืนมองลำธารแห่งความรัก
สายน้ำในภาพที่มองจากความประทับใจ
กระทบดวงตาของฉันและเขา
ปลาต่างต่างชนิด แหวกว่ายบนสายธารา
หยาดเพชรกระทบดวงตา
เป็นสายใยแห่งความผูกพันธ์
16 กันยายน 2549 15:49 น. - comment id 606653
เธอศรัทธา..เธอไม่หวั่นที่จะรักใคร..คนที่เธอรักและเข้าใจเธออยางแท้จริง....... แด่..เธอผู้ศรัทธาในความรักอย่างมั่นคง เธอรู้ตัวเองไหมว่าหาคนอย่างเธอได้น้อยนัก

16 กันยายน 2549 16:13 น. - comment id 606665
อดีตรอน หลอนใจอยู่ในฝัน ที่จริงนั้น ทำให้ลบ แล้วหลบลี้ แม้ใคร มาหาหัวใจ ไม่ใยดี กลัวอีกที ที่ต้องช้ำ จำขึ้นใจ

16 กันยายน 2549 16:59 น. - comment id 606680
ขอโทษนะ เพื่อนมันเลว มันทวงบุญคุณ อย่าว่าเรานะที่เราระรานเธอ ขอโทษจริง ๆ นะ จากใจเลย เป็นเพื่อนกันเถอะนะ ยกโทษให้เราด้วยเราไม่อยากทำร้ายคนดี ๆ อย่างเธอเลย

16 กันยายน 2549 19:10 น. - comment id 606708
เป็นดวงตาที่สื่อมาถึงดวงใจค่ะ
