ความจริงอันระทมขมและขื่น
ใครหยิบยื่นสู่จิตคิดฝากฝัง
ยากนักคนจะพร้อมยอมรับฟัง
สัมพันธ์พังหากขืนกลืนลงใจ
จึงสร้างภาพลวงตามาหลอกหลอน
ด้วยยินดีอาทรต้อนรับได้
ความระทมขมขื่นมิชื่นใจ
ขอดองเก็บเอาไว้อย่าใยดี
ใครมาเปิดเผยออกบอกความจริง
แม้เป็นสิ่งที่ผิดขอปิดหนี
แกล้งทำเป็นดองทิ้งสิ่งไม่ดี
ยากเกินที่จะฟังอย่างเต็มใจ
แอบซ่อนเร้นเก็บดองของไม่ดี
เพื่อรักษาศักดิ์ศรีที่หลงใหล
แม้ถูกว่าหน้ากร้านขอด้านไป
เพราะมิคิดห่วงใยให้โศกตรม
แต่จะโกรธเคืองขัดอึดอัดใจ
หากว่าใครล้วงตับคิดทับถม
หากผู้นั้นอยากได้รับนับนิยม
จงกล่าวชมคำหวานท่านยินดี
เพียงอย่าเปิดเรื่องจริงสิ่งทำผิด
ทุจริตชั่วช้าเสื่อมราศี
จงสื่อถ้อยหวานล้ำพร่ำวจี
แล้วมนตรีจะอวยช่วยเจริญ ฯ
8 พฤษภาคม 2545 17:17 น. - comment id 48345
อืม...นั่นสิคะ เห็นด้วยเลย...เคยอ่านบทความหนึ่งเขียนเอาไว้ว่า***ไม่มีที่ใดในโลกเป็นความลับเพื่อให้คนทำผิด*** ไม่ช้าความจริงก็ต้องเปิดเผยออกมาไม่ว่าจะกินในที่ลับไขในที่แจ้งหรือ ไขไม่ออกก็ตาม

8 พฤษภาคม 2545 19:53 น. - comment id 48369
เขียนได้ดีจังเลยค่ะ

8 พฤษภาคม 2545 21:05 น. - comment id 48380
ใช่ ยอมรับ ความจริงเลยเนี่ย

8 พฤษภาคม 2545 23:17 น. - comment id 48406
เขียนได้ดีจริง ๆ

9 พฤษภาคม 2545 01:36 น. - comment id 48425
เขียนได้ยอดเยียม... มีสัมผัสที่ดีมากเลยจ้า.....

9 พฤษภาคม 2545 06:10 น. - comment id 48427
คิดถึงจัง หายไปนานเชียว

9 พฤษภาคม 2545 18:56 น. - comment id 48556
เก่งจังอิอิ..^&^

22 กรกฎาคม 2545 21:02 น. - comment id 62325
บุษ ประทับใจกลอนนี้ ของภีมจังค่ะ ความหมายดีมากค่ะ กลอนก็ สละสลวย งมงาม ค่ะ

22 กรกฎาคม 2545 21:03 น. - comment id 62326
บุษ ประทับใจกลอนนี้ ของภีมจังค่ะ ความหมายดีมากค่ะ กลอนก็ สละสลวย งมงาม ค่ะ
