ฉันดั่งนกปีกอ่อนก่อนปีกแข็ง มีเรี่ยวแรงน้อยนิดคิดผกผิน อาจกลัวเกรงหวาดหวั่นวันโบยบิน จะจบสิ้นหรือเริ่มต้นไม่รู้เลย โลกใหญ่กว้างกว่ารังดังที่เห็น โลกที่เป็นเป็นอย่างไรใครเฉลย จะร้อนเย็นกว่ารังดังที่เคย มิรู้เลยหากหยุดยั้งอยู่รังเดิม คำเฉลยอยู่ที่ตัวตัวของฉัน รอคอยวันเติบใหญ่ใจหึกเหิม ผกโผผินบินไปไกลรังเดิม ต้องคอยเพิ่มฝึกฝนทนรอวันฯ เพื่อวันหนึ่งได้เป็นเช่นที่หวัง วันที่บินจากรังดั่งใฝ่ฝัน เพื่อสร้างสิ่งดีดีแก่ชีวัน เป็นอย่างไรถึงวันนั้นฉันรู้เอง
ภีม 12 ก.พ. 2549 22:33 น. - ID 86473 
2389
1
0
12 กุมภาพันธ์ 2549 23:20 น. - comment id 560466
เป็นกำลังใจให้บินไปถึงฝั่งฝันครับ
12 กุมภาพันธ์ 2549 23:46 น. - comment id 560468
มาเป็นกำลังใจ.. ให้บินอย่างเข้มแข็ง
13 กุมภาพันธ์ 2549 01:58 น. - comment id 560480
นกแปลกหน้าบินหลงฟ้ามาซบร่าง หนาวเหน็บดังดวงจิตมีพิษไข้ ทั้งบาดแผลเนื้อตัวกับหัวใจ บินโซซัดโซเซไปเพราะไร้รัง ... ฝั น ดี ค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2549 07:39 น. - comment id 560489
แวะมาเป็นกำลังใจ เพื่อบินไปในโลกกว้าง ตามแนวทางที่วาดหวัง พรุ่งนี้แกร่งแรงพลัง มีหวามหวัง บินต่อไป
13 กุมภาพันธ์ 2549 09:15 น. - comment id 560491
ขอบคุณครับ สำหรับกำลังใจจากทุก ๆ คน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
