**..จบเสียที     มิตรเอ๋ย      มิตรที่รัก
ควรจะหัก      ไมตรี         ที่มอบให้
ลบเลือนภาพ  ความหลัง  หากฝังใจ
ทิ้งมันไว้        ข้างทาง       อย่างหมางเมิน
**..อย่าไปจำ    มันเลย    นะมิ่งมิตร
อย่าหวนคิด  อดีตฝัน    มันห่างเหิน
อย่าหวังดี     พูดพร่ำ    ช้ำใจเกิน
ต่างคนเดิน  ต่างไป     ไม่พบกัน
**..ดอกไม้     ในใจ        ให้มันเฉา
ความเศร้า  เคียงตาม  แม้ยามฝัน
ภาพเก่า      พ้นผ่าน     ยิ่งนานวัน
ฟ้าใดกั้น    มิตรภาพ     เคยซาบซึ้ง
**..ไม่มี    วันนั้น    อีกแล้ว
ไร้แวว  ชื่นจิต     คิดถึง
ไร้ถ้อย  ร้อยคำ    รำพึง
วันซึ่ง    จากลา     มาแสนนาน
**..จบแล้ว  จบสิ้น    มิตรเอ๋ย
นึกว่าเคย  รู้จัก     สมัครสมาน
ลืมเถิด      คำมั่น  ครั้งวันวาน
คำสาบาน  มันไม่ขลัง...เหมือนดังเดิม
           ด้วยความหวังดี
      ก.ประแสร์  ศิษยาพร
      
     ก.นพดล  รักษ์กระแส
  ขอขอบคุณ  ลุงเวทย์  ที่ช่วยขัดเกลาบทกลอนให้ดีขึ้นครับ				
				
			 
							
						
						8 พฤศจิกายน 2545 02:20 น. - comment id 94283
อ่า...งั้นก็ไม่เป็นมิตรแล้วซิ.. โธ่! ไม่น่าเลย ป้ามีอีกแนวคิดล่ะ เขาอาจไม่ได้เปลี่ยนเพียรพิศก่อน อาจแค่อ่อนแอจิตคิดกุศล หรือเขาผิดจากเจ้าเฝ้ายึดตน เปลี่ยนที่คนหรือที่จิตคิดหยั่งดู .. เหตุที่เสียใจเพราะเค้าผิดจากสิ่งที่เราคาดไว้ในสมองของเรา...ใช่ไหม? ไม่หวัง ก็ไม่ผิดหวัง ไม่มีจุดหมาย ก็ไม่หลงทาง.... ด้วยรักและปรารถนาดีจ้า ~^_^~

 
							
						
						8 พฤศจิกายน 2545 07:30 น. - comment id 94300
ง่า...เศร้าจัง

 
							
						
						8 พฤศจิกายน 2545 08:34 น. - comment id 94317
ให้ลุงดูบทจบแค่บทเดียวเองนี่นา

 
							
						
						8 พฤศจิกายน 2545 11:37 น. - comment id 94344
เพราะดีครับว่าง ๆ แต่งมาให้อ่านบ้างนะครับ AU>>di>>TION

 
							
						
						8 พฤศจิกายน 2545 13:54 น. - comment id 94391
^*^
      ^*^
              ^*^......ถ่ายทอดเป็นบทกลอน.......^*^
                              ได้เก่งจังเลยยจ๊ะ
                ^*^.................^___^..................^*^
							
							
 
							
						
						8 พฤศจิกายน 2545 16:30 น. - comment id 94424
เก่งคับๆ

 
							
						
						8 พฤศจิกายน 2545 16:34 น. - comment id 94428
ขอขอบคุณทุกๆความเห็นครับ

 
							
						
						8 พฤศจิกายน 2545 20:01 น. - comment id 94450
ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีจังเลยคะ ..คิดถุงพี่ต่องมากๆเลย ^---^ ไพเราะ ..จังเลยคะ ...กลอนนี้ ...


