ของขวัญ...กล่องโต
ผูกโบด้วยความสิ้นหวัง
ใช้ริบบิ้นแห่งความไม่จีรัง
มีความชิงชังประดับประดา
ของขวัญ...วันเศร้า
มีเพียงความเหงาที่เพรียกหา
กับความปวดร้าวและน้ำตา
ไร้ค่า...ไร้ใคร...ไยดี
ของขวัญ...วันฉันหมอง
น้ำตานองไหลล้นปรี่...
ของขวัญ...นั้นหรือ...คือราคี
อย่ามี...ไม่มี...ลืมมัน
ของขวัญ...กล่องโต
ผูกโบ...ด้วยไร้...ความฝัน
ของขวัญอันใดอะไรกัน
ของขวัญของใครใคร่รู้
5 กันยายน 2546 11:38 น. - comment id 165584
พี่อุตส่าห์ พันจ้อย ร้อยริบบิ้น
ให้ดุ้งดิ้น เริงร่า น่าปลดไข
แต่น้องรัก กลับไม่ชอบ ไม่ขอบใจ
ซ้ำไม่เห็น...ริบบิ้นเป็นยังไง..สวยไหมเธอ

6 กันยายน 2546 00:07 น. - comment id 165753
ของขวัญวันเศร้า วันที่เขามาห่างหาย ของขวัญที่มอบไว้ข้างกาย คือน้ำตาที่หล่นเป็นสายในทุกวัน ***กลอนบทนี้น่ารักมากๆๆๆๆๆๆและเศร้ามากๆๆๆๆๆๆเลยด้วยค่ะ***
