คีตากะ
ทุกเพลาคราแสงแห่งสูรย์ดับ
ล่วงลงลับขอบโลกตกสิ้นแสง
ดาวเกลื่อนฟ้างามตามาสำแดง
ประชันแข่งแสงสีรัตติกาล
ใจคิดถึงหนึ่งใครที่ปลายฟ้า
แอบไปหาทุกราตรีที่สืบสาน
ท่องโบยบินถิ่นไกลในห้วงกาล
ข้ามละหานดงดอยล่องลอยลม
ค้นเคหะหวานใจอยู่ไหนหนา
เพียงใจข้าคิดถึงยากพึงข่ม
หักหาญรักหนักแท้แพ้อารมณ์
เพียงหมายชมพิศเจ้าคราวนิทรา
หลับฝันดีเถิดหนาอย่าเปลี่ยวเหงา
ข้าจะเฝ้าป้องภัยให้หรรษา
อยู่เคียงข้างทั้งคืนชื่นชีวา
อย่าเหว่หว้าอ้างว้างหมางดวงมาน
ถ่ายทอดคำย้ำรักสลักจิต
มั่นสถิตเทียมใจให้กล่าวขาน
ข้าคนไกลไม่ช้าหานงพาล
เชื่อมสะพานสานรักในสักวัน...