..ความรู้สึกคิดถึงบ้านเกิด ยามเมื่อมาบุกเบิกชีวิตในเมืองหลวงแบบนี้..ใหม่ ๆ บางที
น้ำตาซึมเลย ย้อนไปเมื่อ หิ้วกระเป๋า มากับเพื่อน ..ครั้งแรกที่เข้ากรุง ความตื่นตาตื่นใจ
ในสถาพบ้านเมือง ที่มีความแตกต่างไปจากทุ่งนา ขุนเขา ..ตึกสูงๆ รถเมล์ รถแท็กซี่ วุ่นวาย
ผู้คน ดูจะมีแต่ความรีบร้อน..ไม่ค่อยทักทายกัน ที่ทัก ก็เรียกให้ซื้อของ ขายของ หรือ
เรียกขึ้นรถแท็กซี่
..วันแรกที่ไปอาศัย..วัด จำได้ว่า..อยู่ลึกจากถนนใหญ่มาก..ไปอาศัย พระ ที่เป็นคนบ้าน
เดียวกัน เบียดๆ กับ ลูกศิษย์ คนอื่น ...
...ช่วงเช้าที่ต้องไปเดิน ตามพระไปบิณฑบาต เช้ามืด สายๆ ไปหาสมัครงาน
..เดิน..หา งาน..
บางขณะ อาจ
1945
3
0
หน้าส่วนตัว
