เจ้าดาริกา ไพวรินทร์ ขาวงาม
จาก ม้าก้านกล้วย กวีนิพนธ์ รางวัลซีไรท์ ประจำปี ๒๕๓๘
หลายคนคงจะเคยได้อ่านแล้ว
และอีกหลายๆคนอาจจะยังไม่ได้อ่านนะคะ
ขอนำเอามาฝาก เผื่ออยากอ่านความงดงามของกวีนิพนธ์บทนี้
ซึ่งกิตติกานต์เอง อ่านครั้งแรกเมื่อได้รับรางวัลใหม่ๆ
และมาอ่านอีกคราใด ก็ยังจับใจค่ะ
*******************************************************************
บรรพหนึ่ง : ใจกว้างของฟ้ากว้าง
ดับเถิดดับ ดาริกาถ้าแสงดับ
ลับเถิดลับ ดาริกาถ้าแสงอ่อน
ลาเถิดลา ดาริกานภาจร
จรจุติ ณ อุทรของสายธาร
ปล่อยให้ฟ้าเป็นฟ้าที่โศกเหงา
รกแต่เรื่องราวเศร้าไว้กล่าวข