ขอยกบทกลอน ซึ่งลงไว้ ณ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_55008.php
มาที่นี่อีกครั้ง ในผลแห่งสงคราม...มนุษย์
๏ ๏สี่เท้า...สันติภาพ๏ ๏
๏ เจ้าสี่เท้าก้มก้าวย่างอยู่ข้างหน้า
ทั้งหูตาสอดส่ายหาเชิดหน้าหมุน
ครั้นก้มลงดมกลิ่นดินอันคุ้น
จมูกดุนตะกายพื้นยืนให้รู้... ๚
๏ คือหน้าที่แห่งสุนัขสันติภาพ
คนก่อบาปวางกับระเบิดเถิด..จักกู้
มีเยอรมันเชพเพิร์ดเพื่อนเยือนรู
จมูกชู เชิดไว้เถิด..ระเบิดแน่...... ๚
๏ คืออัฟกานิสถานดินแดนแคว้นวันนี้
สิบล้านที่..กับระเบิด...คอยบึ้มแท้
เด็กขาขาด แขนขาด...ขาด