5 กุมภาพันธ์ 2553 14:54 น.

บางคน..ที่กำลังเครียดกับปัญหา

ชั้นที่ 10...ฉันเห็น..คู่ผัว-เมีย..ที่ใคร ๆ ต่างก็ชมว่ารักกันหนักหนา...กำลังตบตีกัน


ชั้นที่ 9...ฉันเห็น Peter ที่ดูภายนอกแข็งแกร่งอยู่เสมอ..กำลังแอบร้องไห้


..น้องหมวย..ที่อยู่ชั้น 8..พบว่าคู่หมั้นกำลังอยู่บนเตียงกับ..เพื่อนรัก..ของตัวเอง..


..น้องตั๋น..ชั้นที่ 7..กำลังกินยากล่อมประสาท


..คุณสมชาย..ชั้นที่ 6..ที่ยังตกงาน..ต้องอ่านหนังสือพิมพ์วันละเจ็ดฉบับ..เพื่อหางานทำให้ได้..


..ชั้นที่ 5..อาจารย์ที่ได้รับความนับถือจากทุกคน..กำลังแอบใส่ชุดชั้นใน..ของภรรยา..


..Rose..ชั้นที่ 4..ทะเลาะเลิกกับแฟน..อีกแล้ว..



..คุณลุง..ชั้นที่ 3..ได้แต่เฝ้าหวังว่า..จะมีใครมาเยี่ยมบ้าง


..ลิลลี่..ชั้นที่ 2..ยังคงเฝ้ามองภาพถ่ายของสามี..ที่เพิ่งแต่งงานกันได้ครึ่งปี..ก็หนีจากเธอไปอย่างไร้ร่องรอย


..ตอนนี้..ฉันเพิ่งรู้ว่า..ทุกคนต่างมีความทุกข์ยาก..ที่ไม่สามารถบอกกล่าว..แอบซ่อนอยู่..


..หลังจากที่ได้เห็นพวกเขาแล้ว..รู้สึกลึก ๆ ในใจว่า..ชีวิตที่ผ่านมาของฉัน..ก็ไม่เลวร้ายอะไรนัก..


..บรรดาคนที่ถูกฉันพบเห็นเมื่อครู่..ต่างกำลังมองดูฉัน..


..ฉันว่า..หลังจากที่พวกเขาเห็นฉันแล้ว..คงพากันคิดว่า..

..ที่จริงแล้ว..ปัญหาชีวิตของพวกเขาก็ยังไม่เลวร้าย..อะไรนักหนา..



..เวลาคนเรามีปัญหา.. 

มักจะเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในปัญหา จนกระทั่งมองอะไรไม่เห็น 
..คิดอะไรไม่ชัดเจน..หรือมองไม่เห็นปัญหาที่แท้จริง 

..คิดว่าปัญหาของเราใหญ่โต..

ทั้งที่ปัญหาเล็กนิดเดียว..ที่ควรจะทำก็คือ
..เวลามีปัญหาต้องพยายามเอาตัวออกห่างจากปัญหาบ้าง..  

เพื่อที่เราจะได้เป็นฝ่ายมองเห็นปัญหา..
..และหาทางออกได้ด้วยตัวเราเองในที่สุดไงล่ะคะ 



ขอบคุณฟอร์เวริดเมล์จากพี่ตุ๊ก คนดีค่ะ

2560

love

comment

3 กุมภาพันธ์ 2553 20:12 น.

ลุงแจวเรือจ้าง..กับหนุ่มนักเรียนนอก..

bananaleaf



เด็กหนุ่มคนหนึ่ง...เป็นชาวสงขลา... 
เรียนเก่งมาก... 
ได้ทุนไปเรียนอเมริกา...ตั้งแต่เด็ก...จนจบด็อกเตอร์ ... 
จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน... 

บ้านของเด็กหนุ่ม... 
อยู่อีกฟากหนึ่ง...ของทะเลสาบสงขลา... 
ต้องนั่งเรือแจว...ข้ามไป...ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่วโมง... 

เรือที่ติดเครื่องยนต์...ไม่มีเหรอ...ลุง...? 

ไม่มีหรอกหลาน...ที่นี่มันบ้านนอก... 
มันห่างไกลความเจริญ...มีแต่เรือแจว... 

โอ...ล้าสมัยมากเลยนะลุง...โบราณมาก... 
ที่อเมริกา....เขาใช้เครื่องบินกันแล้วลุง...
ลุงยังม านั่งแจวเรืออยู่อีก... 

ไปส่งผมฝั่งโน้น...เอาเท่าไร...ลุง...? 
80 บาท... 
OK...ไปเลยลุง... 

ในขณะที่ลุงแจวเรือ... 
หนุ่มนักเรียนนอก...ก็เล่าเรื่องความทันสมัย... 
ความก้าวหน้า...ความศิวิไลช์...ของอเมริกาให้ลุงฟัง. .. 

เมืองไทย...เมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว...ล้าสมัยมาก..ไม่รู้คนไทย...อยู่กันได้ยังไง...? 
ทำไมไม่พัฒนา...ทำไมไม่ทำตามเขา...เลียนแบบเขาให้ทัน ...? 

ลุง...ลุงใช้คอมพิวเตอร์...ใช้อินเตอร์เน็ต...เป็นไห ม...?...
ลุงไม่รู้หรอก...ใช้ไม่เป็น... 
โอโฮ้...ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ....ชีวิตลุงหายไปแล้ว ...25 %.... 

แล้วลุงรู้ไหมว่า...เศรษฐกิจของโลก...ตอนนี้เป็นยังไง...? 
ลุงไม่รู้หรอก... 
โอ้ !...ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะ...ชีวิตของลุงหายไป...50 % 

ลุง...ลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหม...ลุง...? 
ลุง...ลุงรู้เรื่องดาวเทียมไหม...ลุง...? 
ลุง...?
ลุง...?
......
......... ????

ลุงไม่รู้ หรอก...หลานเอ๊ย... 
ชีวิตของลุง...ลุงรู้อยู่อย่างเดียว... 
ว่าจะทำยังไง...ถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น... 

ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้...ชีวิตของลุง...หายไปแล้ว... 75 % 

พอดีช่วงนั้น... เกิดลมพายุพัดมาอย่างแรง...
คลื่นลูกใหญ่มาก...ท้องฟ้ ามืดครึ้ม... 

นี่พ่อหนุ่ม...เรียนหนังสือมาเยอะ...จบดอกเตอร์จากต่ างประเทศ... 
ลุงอยากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม...? 

ได้...จะถามอะไรหรือลุง...? 

เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม...? 
ไม่เป็นจ๊ะ...ลุง.... 

..ชีวิตของเอ็ง...กำลังจะหายไป 100 % ...แล้วพ่อหนุ่ม...