11 พฤษภาคม 2551 23:47 น.
				
												
				
								bananaleaf
		
					
				
 สดับเสียง..เพลงหวานกังวานแว่ว
พลิ้วผะแผ่วผ่านพ้อง..ทำนองรัก
พี่หวงเจ้า..จริงหนอขอตระหนัก
มอบจิตภักดิ์เพียงนาง..มิจางใจ
ดังกระต่ายหมายแขแม้..ต่ำต้อย
รักเจ้าน้อย..หรือน้องอย่าหมองไหม้
อุปสรรคมากล้น..จักด้นไป
ถึงแสนไกลจะคว้ามา..เคียงครอง
บุรุษหนึ่ง..พึงเปรยเผยหมดสิ้น
ชีพด่าวดิ้นหากชวดชม..สมสนอง
แม้มิได้อิงแอบแนบตระกอง
จักมิปองนางใดใน..โลกา
ซึ้งสำเนียงเพียงผ่านซ่านดวงจิต
รำพันคิดถึงตนสับสน..ล้า
คอยบางใคร..ไหนเล่า..เจ้าแก้วตา
จักสมดังใฝ่หาทุกคราคืน
ใครสักคนรับรู้อยู่เคียงข้าง
กลบอ้างว้าง..เกลื่อนเหงา..เศร้าสุดฝืน
ลบ..รอยเจ็บเหน็บหนาวร้าวกล้ำกลืน
เพียงแค่ยื่นรักแท้ให้แก่กัน
แต่คงยากเกินหวังดังนึกวาด
ถึงมุ่งมาดอย่างไร..อาจไกลฝัน
ด้วย..บางใคร..อ่อนล้ามิฝ่าฟัน
ฤา..ถูกกั้นด้วย..บางคน..จึงจนใจ..?
สดับเสียง..เพลงหวานกังวานแว่ว
พลิ้วผะแผ่วผ่านพ้อง..ทำนองรัก
พี่หวงเจ้า..จริงหนอขอตระหนัก
มอบจิตภักดิ์เพียงนาง..มิจางใจ
ดังกระต่ายหมายแขแม้..ต่ำต้อย
รักเจ้าน้อย..หรือน้องอย่าหมองไหม้
อุปสรรคมากล้น..จักด้นไป
ถึงแสนไกลจะคว้ามา..เคียงครอง
บุรุษหนึ่ง..พึงเปรยเผยหมดสิ้น
ชีพด่าวดิ้นหากชวดชม..สมสนอง
แม้มิได้อิงแอบแนบตระกอง
จักมิปองนางใดใน..โลกา
ซึ้งสำเนียงเพียงผ่านซ่านดวงจิต
รำพันคิดถึงตนสับสน..ล้า
คอยบางใคร..ไหนเล่า..เจ้าแก้วตา
จักสมดังใฝ่หาทุกคราคืน
ใครสักคนรับรู้อยู่เคียงข้าง
กลบอ้างว้าง..เกลื่อนเหงา..เศร้าสุดฝืน
ลบ..รอยเจ็บเหน็บหนาวร้าวกล้ำกลืน
เพียงแค่ยื่นรักแท้ให้แก่กัน
แต่คงยากเกินหวังดังนึกวาด
ถึงมุ่งมาดอย่างไร..อาจไกลฝัน
ด้วย..บางใคร..อ่อนล้ามิฝ่าฟัน
ฤา..ถูกกั้นด้วย..บางคน..จึงจนใจ..?
				
			 
			
				7 พฤษภาคม 2551 23:04 น.
				
												
				
								bananaleaf
		
					
				
 ลิขิตแห่งฟ้า..นำมาสู่
ครองคู่..อิงแอบแนบเขนย
อุปสรรคในหล้า..หาเกรงเลย
เพียงเผย..จิตมั่น..รักฉันจริง
หากแม้น..ใจเธอ..เผลอเพียงเสี้ยว
ลดเลี้ยว..เกี้ยวล้อ พะนอหญิง
ปันจิตคิดลวง..หมายช่วงชิง
พักพิงชั่วกาลแล้ว..ผ่านไกล
อกคงชอกช้ำระกำนัก
มอบหมายใจภักดิ์กลับผลักไส
ด้วยเธอเคียงอยู่คู่..บางใคร...
อาลัย..เจ็บร้าว..หนาวฤดี
เถอะ...พรหมขีดเส้นไว้เช่นนั้น
กางกั้นกีดขวาง..หว่างวิถี
น้ำผึ้ง..หยดหนึ่งซึ้งชีวี
บุพเพ..ดังมีนี้ของใคร..หาใช่เรา...???
ลิขิตแห่งฟ้า..นำมาสู่
ครองคู่..อิงแอบแนบเขนย
อุปสรรคในหล้า..หาเกรงเลย
เพียงเผย..จิตมั่น..รักฉันจริง
หากแม้น..ใจเธอ..เผลอเพียงเสี้ยว
ลดเลี้ยว..เกี้ยวล้อ พะนอหญิง
ปันจิตคิดลวง..หมายช่วงชิง
พักพิงชั่วกาลแล้ว..ผ่านไกล
อกคงชอกช้ำระกำนัก
มอบหมายใจภักดิ์กลับผลักไส
ด้วยเธอเคียงอยู่คู่..บางใคร...
อาลัย..เจ็บร้าว..หนาวฤดี
เถอะ...พรหมขีดเส้นไว้เช่นนั้น
กางกั้นกีดขวาง..หว่างวิถี
น้ำผึ้ง..หยดหนึ่งซึ้งชีวี
บุพเพ..ดังมีนี้ของใคร..หาใช่เรา...???