9 ตุลาคม 2552 18:49 น.
bananaleaf
รอนรอนอ่อนอกตระหนกขวัญ
เงียบงันเพียงผู้ใครรู้เหมือน
โบยบ่มจาบัลย์ครั้งฝันเลือน
มิเคลื่อนหันเหสักเพลา
ปลิดปลิวเคว้งคว้าง ณ กลางหาว
กรีดร้าวเกินเร้น..หากเข่นฆ่า
ให้ล่วง..ลาลับดับชีวา
คงดีเสียกว่า...ร่วมฟ้าเดียว
แต่ในรอยเจ็บที่เหน็บหน่วง
ยังห่วงอาลัยให้แลเหลียว
สำเหนียกเพรียกย้ำล้ำรูปเรียว
จากเสี้ยวหนึ่งทรวงของดวงมาลย์
เสมือนอาบร่ำด้วยฉ่ำชื่น
ครั้นตื่น..จึ่งแจ้งว่าแล้งหวาน
รักเอย..หล่นหายกับสายกาล
จำจารลมลิ้นกว่า..สิ้นใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟbananaleaf
หน้าส่วนตัว
1128
