30 เมษายน 2551 10:49 น.
bananaleaf
ขอบฟ้าแสนกว้างอ้างว้างยิ่ง
เสาะแหล่งพักพิงอิงเขนย
ร่อนเร่ลำพังเหมือนดังเคย
อกเอยอ่อนล้าแล้วหนาเรา
อาทิตย์อัสดงเลียบลงฝั่ง
ความหลังผุดพรายมิวายเศร้า
เร้นโศกแนบไว้กลางใจเรา
สิ้นเงา..รักแท้..แม้บางใคร
รอยคำฉ่ำหวานซ่านดวงจิต
เคลือบพิษ..ฤาเปล่า..เฝ้าสงสัย
รดรินอาบเอื้อ..เถือแผลใจ
ย้ำให้เจ็บร้าวหนาวกว่าเดิม
อยู่เพียงเดียวดายเลียบสายน้ำ
อาบช้ำกล้ำกลืนสะอื้นเพิ่ม
ร้างแล้วแววสุขทุกข์โถมเติม
แรกเริ่ม..ไยโรยโหยอาวรณ์
หากไร้รักแท้..แม้อีกครั้ง
ขอยั้ง..ใจกาย..เพียรถ่ายถอน
เที่ยวท่องโลกกว้างทางสัญจร
เขียนกลอนรำบายคลายระทม
รอ รอ และรอ ท้อเสียหนัก
ประจักษ์..ความจริงยิ่งขื่นขม
รักเอย..ล่องหายกับสายลม
ลอยมาให้ชม..เพียงชั่วกาล..แล้วผ่านเลย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟbananaleaf
หน้าส่วนตัว
1210
