31 พฤษภาคม 2550 13:17 น.
bananaleaf
การรอคอยที่ไม่ถึงซึ่งจุดหมาย
ดุจเรือน้อยลอยล่องไปไร้ฝั่งฝัน
รักก็ลอยเคว้งคว้างห่างไกลกัน
เหลือเพียงฉันที่เฝ้าคอยอย่างน้อยใจ
ผ่านมาเพียงเพื่อผ่านไปไม่คงมั่น
ผ่านมาแค่หลอกลวงกันแล้วผลักใส
ผ่านมาทำเป็นแกล้งรักแล้วจากไกล
ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปไม่กลับคืน
เสียดายวันเคยชื่นระรื่นรัก
มาทายทักแล้วทิ้งไปใจสะอื้น
มาลวงล่อให้ใจช้ำทนกล้ำกลืน
น้ำตารื้นรินหลั่งไหลรดใจเรา
เหงาเหลือเกินเมื่อเธอนั้นมาเดินจาก
ด้วยวิบากกรรมอันใดใจจึงเขลา
พยายามขืนข่มจิตปิดความเศร้า
แต่ก็มีเจ้าตัวเหงามาก่อกวน
12 พฤษภาคม 2550 16:34 น.
bananaleaf
เห็นฝนมาฟ้าคะนองแล้วหมองหม่น
คิดถึงคนเคยชิดใกล้อยู่ไกลแสน
ฝนตกพรมห่มชุ่มชื้นให้ผืนแดน
คนไร้แฟนก็พรมพรำฉ่ำน้ำตา
วันนี้ฝนตกหนักเหลือเกิน...
แถมยังตกทั้งวันอีก..เหงาใจจัง..เพื่อน ๆ ก็หายไปไหนหมดก็ไม่รู้..แง..แง
โปรดเห็นใจคุณครูอย่ารำคาญ
มันว่างงานจึงแต่งกลอนสอนใจเล่น
ฝนก็ตกอกก็หักแสนลำเค็ญ
เช้าจรดเย็นอยู่คนเดียวเปลี่ยวอุรา
นอนก็แล้วนั่งก็แล้วไม่แคล้วเหงา
นั่งจับเจ่าอยู่คนเดียวเปลี่ยวนักหนา
ได้ยินเสียงรถไอติมวิ่งผ่านมา
แวะจอดก่อนพี่จ๋าจะซื้อกิน
11 พฤษภาคม 2550 19:21 น.
bananaleaf
เป็นเพียงคนห่างไกลที่ไกลห่าง
คงเหลือไว้เพียงความหลังที่เหงาหงอย
เจ็บปวดร้าวมีเพียงเราที่รอคอย
ไม่เหลือทิ้งไว้แม้รอยความอาลัย
กลายเป็นแค่ความหลังที่ฝังจิต
คราใดคิดถึงเธอพาน้ำตาไหล
หักใจลาด้วยรู้ว่าอยู่ห่างไกล
เป็นได้แค่คนไกลใจที่ไกลคุณ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟbananaleaf
หน้าส่วนตัว
1212
