ไม่รู้ว่าทำอะไรลงไป ถึงทำให้เธอต้องเสียใจอย่างนี้ ขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจทำเลยคนดี อย่าทำแบบนี้สิ รู้ไหมว่าฉันเสียใจ บางทีเธออาจจะไม่ชอบ ที่ฉันไม่ตอบอะไรใช่ไหม แต่มันก็มีเหตุผลมากมาย แต่ไม่ใช่อย่างที่เธอเข้าใจละกัน อยากให้เธอฟังเหตุผลกันบ้าง ว่าไม่ได้เป็นอย่างที่คิดแบบนั้น นะนะ ลองฟังหน่อยละกัน บางทีมันอาจจะสบายใจขึ้นมา อย่าโกรธกันเลย มาเป็นอย่างเคยดีกว่า นะนะ รับเอาไว้พิจารณา แต่ขอให้เธอสัญญาว่าต้องให้อภัย
โปรดอย่ากล่าวหา ว่าฉันไม่มีหัวใจ หากฉันจะจากเธอไปในวันนี้ ขอบคุณ สำหรับความรู้สึกดีดี และเวลาดีดี ที่เธอไม่เคยให้ใคร ฉันคงไม่อาจเป็นมากกว่านี้ ขอโทษนะ ถ้าบางที อาจทำให้เธอร้องไห้ อยากให้รู้ ฉันเป็นคนธรรมดา ธรรมดา ย่อมมีหัวใจ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม... หัวใจ...ถึงไม่เคยมีเธอ
ท้องฟ้ามีเมฆน้อย อ้อยอิ่งลอยคอยเป็นเพื่อน ทิวาไม่คลาเคลื่อน ราตรีเลื่อนไม่จากไป ฟ้ากลับไม่เห็นค่า ที่เมฆาเป็นคู่ใจ พิโรธคะอึงไป ฟ้าแล่บไปมืดครึ้มพลัน ฟ้าโกรธพิโรธขึ้ง เมฆก็บึ้งตึงเหมือนกัน น้ำตาเมฆานั้น หลั่งเป็นฝนหล่นสู่ดิน เมฆามาตีจาก ฟ้ากลับอยากอาวรณ์ถวิล หัวใจที่โผผิน ฤาจะบินกลับมาคืน ฟ้ากลายเป็นสีเทา เพราะว่าเหงาสุดจะฝืน รู้ผิดจึงขมขื่น รักไม่คืนมาดังเดิม ขอโทษโปรดอภัย ทุกข์ทั้งใจอย่าซ้ำเติม ให้ร้าวมากกว่าเดิม ขอเริ่มใหม่นะคนดี บางคราชีวิตคน ก็สับสนเป็นเช่นนี้ บางคราก็ควรที่ จะมีโกรธขึ้งใส่กัน ควรจะถนอมใจ สัมพันธ์ไว้อย่าแปรผัน ก็เหมือนลิ้นกับฟัน สองฝ่ายนั้นจงให้อภัย
--ใช่ว่าไม่รัก..ที่จากมา เพียงแต่ไม่อยากเห็นเธอเสียน้ำตา..ร้องไห้ และความรู้สึกที่แท้จริงเธอรักใคร คงไม่ใช่ฉันใช่ไหม..คนดี --ใช่ว่าไม่รัก..ที่จากมา และฝืนใจที่ต้องเอ่ยลาเธออย่างนี้ ขอโทษนะ..ที่ไม่อาจทำให้เธอเข้าใจเหตุผลที่ฉันมี ได้แต่หวังว่า..เธอจะเข้าใจในความหวังดี และให้อภัยใครคนนี้..สักวัน
ความจำเป็นและหน้าที่ที่บังคับ ให้หันกลับไปเผชิญสิ่งหมาๆ สิ่งที่เบื่อต้องรู้เห็นอยู่กับตา เพื่อย้ำว่าหมดเวลาเป็นของตน อยากสนุกกับการใช้ชีวิต ไม่อยากติดอยู่กับที่หากไร้ผล ไม่ให้ใจเราก็รู้อยู่แก่ตน ค่าของคนคงหมดสิ้นเพราะเต็มกลืน เคยให้ไปให้ทุกสิ่งไม่มีเหลือ ทุกสิ่งเอื้อเกื้อประโยชน์มิเคยฝืน ให้ให้ไปไม่เคยหวังคุณกลับคืน ถึงวันนี้มันเต็มกลืนเพราะฝืนทน เขียนออกมาด้วยอารมณ์ที่ผวนผัน เขียนถึงมันด้วยรู้สึกสุดสับสน เขียนถึงมันด้วยความคิดที่สุดทน เขียนวกวนอยู่ที่ตรงปลายปากกา อยากขอโทษทุกๆคนที่ได้อ่าน อย่างหน้าด้านที่รู้สึกอย่างหมาๆ ได้ปลดปล่อยอารมณ์เต็มอัตรา ที่อ่านมาลืมเถอะนะจงลืมมัน - ขอบคุณ -
ฉันขอโทษ ที่ทำให้เธอโกรธ และเข้าใจผิด แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจ เลยสักนิด จะทำให้เธอคิด ว่าฉันมีใจ ฉันขอโทษ อย่าโกรธฉันเลยจะได้ไหม ลืมแล้วหรือ เราต่างเป็นกำลังใจ คอยห่วงใย หวังดีเสมอมา ขอโทษอีกครั้ง ถ้าเธอยัง ไม่อยากมองหน้า ไม่เป็นไร ฉันจะใช้กาลเวลา พิสูจน์ว่า เธอคือเพื่อน...ที่ฉันแคร์
มีคำพูดมากมาย แต่ฉันไม่อาจอธิบายออกมาได้ คำว่ารัก...ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร มันไม่ง่าย และคงไม่สำคัญ ฉันไม่รู้เลย ว่ามันจะเคยมีความหมายเพียงนั้น ฉันนึกว่าเพียงการกระทำคงเทียมทัน คำสั้นๆ...ไม่รู้เธอนั้นเฝ้ารอ ฉันไม่รู้ว่าเธอกริ่งเกรง ตอนนี้ฉันเองจะต้องเป็นคนวอนขอ คำขอโทษไม่รู้ซักเท่าไรจึงจะพอ ที่ปล่อยเธอรอ...จนเกือบสายไป
เป็นอะไรไหม? ฉันเห็นเธอล้มลงไปเลยกลับมาหา ขอโทษนะ..ที่ฉันผิดสัญญา ที่เยบอกว่า..จะไม่กลับมากวนใจเธอ เพราะฉันทนไม่ได้ ที่เห็นใคร-ใครทิ้งเธอเดียวดายอย่างนี้ ใครสักคนจะปลอบใจก็ไม่มี ฉันคนเดิมคนนี้..จึงกลับมา กลับมาเพื่อดูแลเธอ เพื่อบอกว่า..ห่วงใยเสมอไม่อาจทิ้งเธอไว้ได้ เพื่อบอกว่า..ฉันจะยังอยู่ข้าง-ข้างแม้ยามห่างไกล เพราะว่าหัวใจ...ฉันยังอยู่กับเธอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
