หน้าส่วนตัว
ความจำเป็นและหน้าที่ที่บังคับ
ให้หันกลับไปเผชิญสิ่งหมาๆ
สิ่งที่เบื่อต้องรู้เห็นอยู่กับตา
เพื่อย้ำว่าหมดเวลาเป็นของตน
อยากสนุกกับการใช้ชีวิต
ไม่อยากติดอยู่กับที่หากไร้ผล
ไม่ให้ใจเราก็รู้อยู่แก่ตน
ค่าของคนคงหมดสิ้นเพราะเต็มกลืน
เคยให้ไปให้ทุกสิ่งไม่มีเหลือ
ทุกสิ่งเอื้อเกื้อประโยชน์มิเคยฝืน
ให้ให้ไปไม่เคยหวังคุณกลับคืน
ถึงวันนี้มันเต็มกลืนเพราะฝืนทน
เขียนออกมาด้วยอารมณ์ที่ผวนผัน
เขียนถึงมันด้วยรู้สึกสุดสับสน
เขียนถึงมันด้วยความคิดที่สุดทน
เขียนวกวนอยู่ที่ตรงปลายปากกา
อยากขอโทษทุกๆคนที่ได้อ่าน
อย่างหน้าด้านที่รู้สึกอย่างหมาๆ
ได้ปลดปล่อยอารมณ์เต็มอัตรา
ที่อ่านมาลืมเถอะนะจงลืมมัน
- ขอบคุณ -
เสี้ยว 13 ส.ค. 2544 12:12 น. - ID 2533 
1868
1
0
13 สิงหาคม 2544 13:41 น. - comment id 8465
อ่า........ใจเย็นๆจ๊ะ.....แต่งกลอนบทนี้จบแล้วถ้าช่วยให้เสี้ยวผ่อนคลายได้ ก็อ่านได้ค่ะไม่เป็นไร
13 สิงหาคม 2544 23:23 น. - comment id 8493
โถ๋ๆๆๆ.............ใจเย็นๆๆๆ
24 สิงหาคม 2544 11:19 น. - comment id 9505
เหตุการนี้มันเป็นช่วงหนึ่งของชีวิตเท่า ถ้าเราผ่านมาได้แล้ว ก็ให้ถือว่าเป็นความทรงจำแล้วกันนะ แล้วอย่าลืมมันซะละ
11 มกราคม 2545 18:17 น. - comment id 29887
อืม.......รู้จ้าๆ แต่ตอนนี้คงได้สนุกแล้วกับการสอบ ent' ฮิฮิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
