1 สิงหาคม 2546 01:18 น.
dokkoon
ลมปะทะคลื่นกระจายปลายเป็นฝอย
ทรายก็พลอยกระแทกซัดสะบัดซ้ำ
คลื่นกระแทกทรายกระทบพบประจำ
ลมกับน้ำทำทรายช้ำระกำทราย
ทรายอดทนไม่บ่นว่า
กี่ครั้งคราน้ำกระทบก็นบไว้
แม้ทรายช้ำซ้ำประจำก็ทำใจ
รอวันไหนน้ำเข้าใจได้อ่อนโยน
1 สิงหาคม 2546 00:51 น.
dokkoon
มองต่างมุม
พี่ดอกแก้ว
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_37284.php
สิ่งเดียวกัน..เมื่อมองกันคนละด้าน
จึงได้รับสาระสารที่แตกต่าง
มองต่างมุม....อาจสดใสอาจเลือนลาง
มองด้วยใจ..ไร้ช่องว่างทางความคิด
dokkoon
มุมที่ต่างทางที่เปลี่ยน
จึงผิดเพี้ยนได้สนิท
สิ่งที่ถูกอาจเป็นผิด
ขึ้นกับแง่คิดในมุมไหน
อย่ามองเพียงด้านหนึ่ง
ควรคำนึงถึงด้านอื่นไซร้
มองหลายมุมให้ทั่วไป
จึงตัดสินใจแล้วได้ดี
1 สิงหาคม 2546 00:33 น.
dokkoon
เพราะความรักกำหนดวัดมิได้
ภายในใจมองไม่เห็นนะน้องเอ๋ย
ก้อนความรักอยู่ที่ใดบอกไม่ได้เลย
จึงไม่เคยมีใครเห็นเช่นไรกัน
ความรู้สึกของความรัก
ประจักษ์เพียงในใจใครคนนั้น
ยากอธิบายให้ใครใครได้รู้นั่น
จึงอย่าหวังว่ามันขนาดใด
แค่คำบอกว่ารัก รัก รัก มาก
เพียงลมปากหรือจากไหน
เพียงพูดไม่ต้องการอะไร
หรือว่าออกจากใจไม่รู้จริง
แม้นพี่มิได้กล่าวคำรัก
ไม่ได้ทักรักมากนะน้องหญิง
แต่หากเจ้าเข้าใจพี่ได้จริง
จะรู้ว่ารักเจ้ายิ่งกว่าสิ่งใด
30 กรกฎาคม 2546 18:46 น.
dokkoon
สงัดเงียบเฉียบเย็นเช่นค่ำนี้
แม้คืนมีสีสันที่จันทร์สวย
แม้มีฟ้าที่พราวดาวระรวย
ยังไม่ช่วยให้หนาวคลายจากใจเรา
ถึงหิ่งห้อยร้อยพันแข่งจันทร์ฉาย
ถึงเพริดพรายพลิ้วพลอยฉันหงอยเหงา
ถึงผืนน้ำกระทบแสงแวงวับเวา
ยังเหมือนเศร้าเพราะใจเหงาเอาแต่คอย
หากเพียงเธอมีใจให้สักนิด
แม้มืดมิดในค่ำคืนกลับชื่นช้อย
แม้ดาวดับแสงหายไร้หิ่งห้อย
แต่ใจร้อยด้วยรักจักอุ่นใจ
ค่ำคืนคล้ายความหมายต่าง
หากต้องห่างไร้เงาก็เศร้าหลาย
หากแนบข้างทุกอย่างต่างกลับกลาย
สุขพริ้มพรายทุกค่ำคืนชื่นสุขจริง
30 กรกฎาคม 2546 18:08 น.
dokkoon
ไม่ต้องเห็นใจไม่เป็นไรไม่ต้อง
ไม่ขอร้องให้เข้าใจไม่เรียกหา
ไม่จำเป็นต้องเอ็นดูรู้คุณค่า
ไม่ร้องหาความสงสารฉันไม่แคร์
จะชอบใครอย่างไรเต็มใจช่วย
จะร่วมด้วยช่วยชอบเขาเต็มเปาแน่
จะเห็นใจใครก็ได้นะดวงแด
ขอเพียงแต่อย่ารักใครคนไหนเลย
เก็บความรักไว้ให้ฉันนะขอร้อง
ผิดคงต้องสูญใจนะน้องเอ๋ย
แค่ความรักขอได้ไหมไงทรามเชย
อย่ารักใคร ให้รักพี่ นี่หละพอ
หน้าส่วนตัว
1028
