26 ธันวาคม 2544 00:28 น.
dokkoon
แกล้งให้กำลังใจตนเอง
ว่าเป็นคนเก่งและเธอเองก็รอฉัน
แกล้งคิดว่าฉันเป็นคนสำคัญ
แกล้งไฝ่ฝันว่าทุกวันเธอรักฉันเช่นฉันรักเธอ
แกล้งแล้วมีความสุขสม
แกล้งแล้วจมอยู่กับความฝันสดใสเสมอ
แกล้งแล้วทำให้ใจอ่อนไหวได้หลงเพ้อ
หากไม่แกล้งกลัวจะเก้อ ... กลัวสิ่งที่เพ้อ .. เป็นสิ่งที่เธอ ... ไม่เห็นค่าเลย
24 ธันวาคม 2544 08:09 น.
dokkoon
อย่าให้บอกว่ารักเธอมากแค่ไหน
ไม่ใช่ไม่แน่ใจแต่ไม่สามารถนับมันได้
ปริมาณของรักที่เก็บกักเต็มหัวใจ
เพียงบอกได้ฉันมอบให้เธอหมดเลย
หากจะเปรียบก็เหมือนอยากถามว่า
ปริมาณของท้องฟ้ามากมายแค่ใหนเอ่ย
หากนับได้อยากบอกว่ารักของฉันมันไม่น้อยกว่าเลย
หากไม่เคยนับได้....เพียงรู้ไว้...หมดหัวใจฉันให้เธอ
23 ธันวาคม 2544 06:57 น.
dokkoon
มีคนก่นด่าว่าจนเพราะเกียจคร้าน
แล้วมือเท้าที่ด้านคร้านหรือนี่
ทำงานตั้งแต่ย่ำค่ำจนกว่าจะค่ำวันหยุดไม่มี
เคยเห็นแบบนี้มีทั่วไปในทุกเมือง
ขยันแต่ยังไม่รวยร่ำ
เคยเห็นประจำ แบกหาม ขายแรง คนงานเหมือง
หลายอาชีพ ก็ทำ ไม่เลือก ทั้งในและนอกเมือง
ทำนาเสร็จแล้วหาเรื่องมาทำงานในเมืองอีกทุกปี
หลายคนยังก่นด่าว่า ที่จนเพราะว่าสุรุ่ยสุร่าย
ความจริงที่จะต้องจับจ่ายไม่ใช่ง่ายเพราะว่ามันไม่มี
ทุกอย่างหาเอาที่บ้านที่ข้างรั้วในคลองข้างบ้านนี้
ประหยัดทุกอย่างทุกทีแต่ก็ยังไม่มีให้ร่ำรวย
ความขยันนั่นเป็นส่วนสำคัญสร้างสรรให้รวยได้
แต่คงไม่ใช่ใครใครขยันแล้วจะไปได้สวย
งาน...ที่ทำ จะบอกว่าขยันแล้วจนหรือรวย
ขยันบนงานที่ทำแล้วไม่รวย เมื่อไรก็ช่วยให้รวยไม่ได้
งาน คือ เงิน เงิน คือ งาน นั่นจริงนัก
งานที่ทำจักชี้ทางชีวิตว่าไปทางไหน
งานจะบอกว่าสิ่งที่ทำจะได้อะไร
ก่อนขยันลองเลือกใหม่ เลือกงานที่ให้ ทำได้แล้วร่ำรวย
เงิน คือ งาน
มีเงินแล้วมีงานจะไปได้สวย
ไม่มีเงินโอกาสงานก็หายไปน่างงงวย
ทำงานเก็บเงินไว้ด้วย แล้วจะช่วยสร้างงานได้มากมาย
*******ความจริงบนโลกทุนนิยม*********
23 ธันวาคม 2544 00:00 น.
dokkoon
หากมีรักแล้วต้องมีทุกข์
แล้วมีสุขใช่ไม่มีรักไหม
หากต้องทุกข์ทรมาณสักปานใด
มีรักได้สักครั้งยังคุ้มพอ
หากมีสุขแล้วไม่มีรัก
ใครจักอยากมีสุขบ้างหนอ
ต้องพลาดรักพลัดพลาดคนพะเน้าพะนอ
อยู่คนเดียวรอแห้งเหี่ยวเดียวดาย
หากฉันจะต้องเลือก
ฉันอยากเกลือกกลั้วกับรักที่มุ่งหมาย
พร้อมทุกข์กับคนรักของหัวใจ
แม้นถึงตายก็จะเลือกมีรักอยู่ดี
21 ธันวาคม 2544 07:12 น.
dokkoon
ผู้ชายก็เสียใจเป็นเหมือนกัน
อย่าเหมาว่าน้ำตามันจะด้านเหมือนใบหน้า
เฝ้าตามติดชิดชอบเธอเสมอมา
มีทีท่าว่ารักกันบ้างไม่ได้หรือไร
ผู้ชายก็ท้อเป็นเหมือนกันนะ
จะให้ขอความรักกันนานแค่ไหน
ทุกอย่างฉันยอมเปลี่ยนได้ตามใจเธอเสมอไป
แล้วเมื่อไรเธอจะเปลี่ยนใจให้ฉันปอง
ผู้ชายเวลาร้องไห้
รู้ไหมน้ำตามันไหลจนใจหมอง
หากหมดสิ้นความหวังที่หมายปอง
ผู้ชายจะร้องให้ในใจไปเนิ่นนาน
สงสารผู้ชายคนนี้บ้างไหม
เธอเห็นได้ใจอ่อนแอแค่นั้น
เพราะผ่านมาหมดแล้วทุกความมุ่งมั่น
ไม่รักฉัน......สงสารบ้างก็ยังดี
หน้าส่วนตัว
704
