23 มีนาคม 2545 04:04 น.
dokkoon
อีกหน่อยเธอคงจะลืมฉัน
Jeminine
วันนี้..เธออาจจะยังจำได้...
ว่าฉันเป็นใคร ของความรู้สึก
เป็นคนที่เธอ เคยเก็บไว้ในส่วนลึก
และเธออาจจะรู้สึก เป็นห่วงเป็นใย
แต่สายตาของเธอมันบอกว่า...
ในอีกไม่ช้า...จะค่อยค่อยเลือนหาย
ความรักของเธอกำลังเปลี่ยนไป
ค่อยค่อยลดน้อย...ค่อยค่อยหาย...ไปตามเวลา
อีกหน่อยเธอคงจะลืมฉัน...
และใช้คืนวัน ร่วมกับคนที่เธอตามหา
เมื่อฉันเห็นเงาของใครบางคนค่อยค่อยก้าวเข้ามา
มันก็พร้อมพร้อมกับภาพเธอที่อยู่ตรงหน้า...ค่อยค่อยเปลี่ยนไป
นับวันจะลืมไม่ได้
dokkoon
วันนี้ฉันรักขนาดไหน
เธอคงตอบตัวเองได้ใช่ไหม
ในส่วนลึกที่สุดของหัวใจ
นอกจากเธอจะมีใครเอาไปครอง
เมื่อเธอสบตาฉัน
แววตาหาเรื่องของเธอมันฟ้อง
แอบคิดว่าฉันมีใจปอง
กับคนอื่นๆ...รู้ไหมใจหมอง..น้อยใจ
เธอบอกฉันว่าความรักกำลังจะหักเห
ทั้งๆที่ฉันยังทุ่มเททั้งหมดให้
แน่หละทุกอย่างมันเปลี่ยนไป
ก็รักเธอล้นจนหมดใจ..แล้วจะให้..กลับไปเหมือนเดิมได้อย่างไรกัน
22 มีนาคม 2545 00:43 น.
dokkoon
ขอฉันอ้อน...เธอ...ได้มั้ย
cool-hearted
ในวันที่ฉันทุกข์ร้อน
ขอฉันมีเธอสักคนไว้อ้อน - - จะได้มั้ย
สักนิดให้ฉันมีที่พังผิง ให้กับหัวใจ
เมื่อฉันท้อแท้ ให้ฉันรู้สึกว่ามีใคร - - คอยห่วงใย อาทร
เพียงเท่านี้เธอคงไม่เดือนร้อน
ฉันจะไม่อ้อนวอน ขออะไรมากไปกว่านี้
เพราะฉันเองก็รู้ อดีตของเราผ่านไปแล้วกับวันวานที่เคยมี
แต่ขอแค่ให้เธอยินดี เป็นที่พักใจ ของคนที่เธอเคยผูกพันธ์
สำหรับวันที่เราไกลห่าง
ให้เธอห่วงใยกันบ้าง...ให้ความอ้างว้างลดช่องว่าง - - ได้มั้ย
ฉันจะได้เก็บความรู้สึกดีดี เพื่อเติมเต็มให้กับหัวใจ
เพราะฉันก็อยากมีใคร ให้อ้อน ยามอ่อนแอ และ
- - ขอแค่เป็นเธอคนเดียวก็พอ - -
แล้วแบบนี้ทำได้ไหม
dokkoon
ในทุกวันไม่ว่าสุขหรือทุกข์ร้อน
ยินดีให้ออดอ้อนอย่างไรก็ได้หนอ
จะเป็นกำลังใจอย่างดีไม่มีท้อ
ไม่จำเป็นต้องร้องขอก็จะให้มากมายเลย
สำหรับวันที่จำเป็นต้องไกลห่าง
รู้ไว้ซะบ้างฉันก็อ้างว้างอย่างไม่เคย
กระแสใจส่งมาให้หรือไม่เลย
รู้ไหมว่าไม่เคยมีสุขเลยสักครั้งเดียว
อยากถามเธอบ้างว่ารับได้ไหม
หากจะมอบใจให้เธอไว้แลเหลียว
หัวใจเพียงเล็กๆของฉันแค่ดวงเดียว
ทำให้หายแห้งเหี่ยวเพราะมันแดเดียวตลอดมา
22 มีนาคม 2545 00:28 น.
dokkoon
วิ่งตามเงาเท่าไรไม่ทันหรอก
ยิ่งเร็วก็ยิ่งหลอกให้วิ่งตามไม่ไหว
อยู่ข้างหน้าเกือบตามทันแต่มันไว
คลาดกันไปแค่นิดนึงถึงหอบคลาน
ยิ่งตามยิ่งเหนือยล้ายิ่งบ้าคลั่ง
เปรียบเหมือนดั่งรักข้างเดียวนั่นเชียวท่าน
ไม่ว่าจะติดตามอย่างไรไม่มีทัน
ยิ่งตามนั้นก็ยิ่งหนีไม่มีทาง
ลองหันหลังกลับ
เงาจะลับกลับมาข้างหลังบ้าง
เราวิ่งหนีทีนี้เงาวิ่งตามทาง
ก็เปรียบดั่งรักจริงนั้นมันมาเอง
21 มีนาคม 2545 23:45 น.
dokkoon
พิพากษาหัวใจ
Jeminine
หากว่าตัว เธอเป็น เช่นนักโทษ
ก็ได้โปรด มอบหัวใจ มาให้ฉัน
จะนำเอา หัวใจ ไปกักกัน
และตัดสิน โทษทัณฑ์ แห่งหัวใจ
ขอนั่งแท่น พิพากษา ว่าด้วยรัก
แต่ถ้าหาก ไร้คำกล่าว มาแก้ไข
ขอตัดสิน ให้รักฉัน ตลอดไป
ขังเอาไว้ ในหัวใจ ตลอดกาล
จะไม่ใช้ โซ่ตรวน มาล่ามไว้
ขอหน่วงเหนี่ยว ด้วยสายใย ที่ไหวหวาน
เป็นนักโทษ ของฉัน ตลอดกาล
ห้ามหลบหนี ห้ามประกัน ห้ามอุธรณ์
สารภาพทุกข้อกล่าวหา
dokkoon
ถึงแม้ไม่ได้ทำอะไรผิด
ก็จะคิดสารภาพทุกข้อหานะสมร
โปรดตัดสินให้รักเธอขอเว้าวอน
ไม่อุธรณ์ คำตัดสิน ยินดียิ้มรับกรรม
อย่าสืบหาพยานมาค้านคัด
สารภาพทุกทุกนัดอยากถูกซ้ำ
คำพิพากษาให้รักนั้นมันกระหน่ำ
อยากถูกจองจำไว้ในใจเธอให้เนิ่นนาน
หากถูกลงโทษจนหมดแล้ว
นะดวงแก้วขอทำผิดที่กลางศาล
แล้วสารภาพอีกสักครั้งอย่างหน้าบาน
อยากติดคุกให้แสนนาน....ตลอดกาล.....ตลอดไป
19 มีนาคม 2545 06:43 น.
dokkoon
ที่พร่ำบอกว่า รัก ปักดวงจิต
ที่พร่ำคิดว่า รัก เธอเสมอนั้น
ที่ทุกลมหายใจบอกออกไปว่ารักกัน
และที่ใจของฉันทุกนาทีมีแต่เธอ
ไม่ต้องถามถึงเหตุผลกลใดหรอก
สิ่งที่บอกที่ฝังจิตคิดพร่ำเพ้อ
อย่าว่าแต่จะบอกเหตุผลให้ใครใครเลยนะเออ
แม้แต่ฉันยังเหม่อใปไม่เข้าใจตนเองเลย
รู้แต่เพียงว่า รัก ชอบอยากมอบจิต
รู้แต่เพียงทั้งชีวิตคิดร่วมเรียงเคียงเขนย
รู้แต่เพียงขาดเธอไปใจขาดเลย
รู้แต่เพียงว่าไม่เคยรักใครเลยได้เท่าเธอ
หน้าส่วนตัว
1096
