24 มีนาคม 2545 22:04 น.
dokkoon
หากเธอเศร้าเสียใจเพราะใครหลอก
และเธอตอกย้ำไปใจช้ำแล้ว
ชาตินี้และต่อไปรักไร้แวว
ไม่มีวันหวานแหววอีกต่อไป
ขอโปรดมองโลกดูให้กว้าง
คนที่เสียใจอ้างว้างมีมากไหม
หรือมีเพียงเธอคนเดียวที่ไร้ใจ
หรือทั้งโลกมากมายถ้าหากมอง
อย่าเสียใจจนใจเสีย
จนอ่อนเปลี้ยหัวใจให้มัวหมอง
แค่ครั้งหนึ่งสูญไปคนใจปอง
ใช่ต้องหมองตลอดไปอย่างไรกัน
24 มีนาคม 2545 19:55 น.
dokkoon
เพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง
เปลือกไม้
ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีเลิศ
ไม่ใช่คนประเสริฐกว่าใครไหน
ไม่ได้มีรูปลักษณ์เชิญชวนใคร
ไม่ได้สวยไว้ให้ชายใดมอง
ไม่ได้มีดวงตาให้ซาบซึ้ง
ไม่ได้มีรอยยิ้มชวนหลงไหล
ไม่ได้อ่อนไม่ได้หวานอย่างใครๆ
และอาจไม่ใช่ใคร เหมือนใจ เธอต้องการ
เป็นได้เพียงผู้หญิงธรรมดาอย่างนี้
มีหัวใจห่วงใยเธอ แค่นี้จะพอไหม
หรือต้องการความรักล้นหัวใจ
ก็มีเก็บไว้ให้เธอคนเดียว...มาตั้งนาน
เพียงแค่นี้ที่ต้องการ
dokkoon
ไม่ต้องการผู้หญิงที่สะสวย
ไม่ต้องการคนรวยพูดเพราะหวาน
ไม่จำเป็นต้องรูปงามหุ่นทรมาน
ไม่จำเป็นต้องซาบซ่านโฉมสคาญวานเข้าใจ
ต้องการเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง
คนซึ่งไว้วางใจได้
คนซึ่งมีความจริงใจ
ไม่ต้องการอะไรมากกว่านี้
เพียงใจเธอมีฉัน
และใจห่วงใยกันก็เท่านี้
โปรดเป็นตัวของเธอเองฉันเข้าใจดี
อย่าเป็นคนที่ปรับเปลี่ยนไปตามใจใคร
24 มีนาคม 2545 19:40 น.
dokkoon
น้อยใจ
Jeminine
เพราะรู้ว่าเวลาของเธอมีค่า
ใครใครก็อยากเข้ามาแบ่งปัน
ใครใครก็อยากอยู่ใกล้เธอทั้งนั้น
เธอคงมีเวลาเหลือให้ฉันไม่มากมาย
รู้ว่าเธอรัก แต่มันก็ยังเหงา
เวลาฟังเพลงเศร้า คิดถึงเธอไม่หาย
ยุ่งมากนัก ก็ไม่ต้องมาหวง มาห่วงใย
ปล่อยให้ฉันเหงาตาย อยู่คนเดียว
ใช่สิ...ใครใคร...เขาก็ไม่รัก
เวลามีไม่มาก ก็ไม่ต้องมาแลเหลียว
ไม่ต้องมาสนใจ ปล่อยฉันไว้คนเดียว
ฉันยอมเป็นโฮม-อโลน โดดเดี่ยว
เป็นแค่แมวเหมียว...ผู้เดียวดาย
ใจน้อย
dokkoon
โอ๋ โอ๋ แมวเหมียวของฉัน
ทำไมต่อว่ากันอย่างนั้นล่ะ...ฉันใจหาย
ห่างกันแค่ครี่งวันต่อว่าฉันแทบตาย
รู้ไหมเธอมีความหมายแค่ไหนกัน
ขอเวลาทำงานบ้างเล็กน้อย
จำเป็นต้องปล่อยเวลาให้งานนั่น
สำหรับเธอ ฉันให้เวลา แทบทั้งวัน
จะให้ทำอย่างไรกันเธอถึงไม่เหงาเดียวดาย
ฟังเพลงรักบ้างเอาไหม
จะได้รู้ว่าฉันยังรักไม่คลาย
ในโลกนี้ไม่มีอะไรมีความหมาย
เท่าที่ได้มีเธออยู่ในใจตลอดไป
24 มีนาคม 2545 19:26 น.
dokkoon
ฉันอยู่กับเธอเสมอ
Jeminine
ฉันมองเข้าไปในดวงตาคู่ร้าว
เห็นรอยเศร้า กลั่นออกมาเป็นน้ำใสใส
แววตาที่ยังสะท้อนภาพของใครใคร
คนที่เอาหัวใจเธอไป...ย่ำยี
ร้องไห้ออกมา...ให้พอ..
ฉันเพียงขอจับมือเธอไว้อย่างนี้
หากมันจะช่วยถ่ายทอดความเจ็บที่มี
ทุกหนทาง ทุกวิธี...ฉันจะทำ
ขออยู่เคียงข้าง...อย่างเงียบเฉย
หากแต่ไม่เคย...ปล่อยให้เธอเดียวดายในความเจ็บช้ำ
จนกว่าความทุกข์จะหาย...ไม่ว่านานแค่ไหนก็ตาม
จะคอยดูแลหัวใจที่บอบช้ำ...ให้กลับดี
ไม่ต้องร้องขอ...หากเธอต้องการใคร
เพราะเต็มใจ...จะอยู่เคียงข้างอย่างนี้
ฉันอยู่กับเธอเสมอ..รู้ใหมคนดี
จะร่วมแบ่งปันทุกความรู้สึกที่มี...นับจากวันนี้...และตลอดไป
ขอโทษที่มองข้ามไป
dokkoon
กับเวลาที่ผ่านมาแล้ว
ขอโทษนะดวงแก้วที่ฉันใจร้าย
ฉันผิดเองที่มองเธอไร้ความหมาย
ผลสุดท้ายฉันเองต้องเสียน้ำตา
กับคนคนหนึ่งซึ่งซึ้งที่สุด
เวลานี้ใจฉันทรุดสุดโหยหา
เข้าใจแล้วกับชีวิตที่ต้องเสียน้ำตา
กับความปวดปร่าที่ได้มามากมาย
ในเวลาที่เสียใจโหยไห้
แต่ยังได้ความอบอุ่นจากเธอมันมีความหมาย
มืออุ่นๆพร้อมกับสายตาที่ห่วงใย
ซาบซึ้งทรวงในที่ยังมีใครเข้าใจเรา
ขอเวลาทำใจอีกสักหน่อย
เมื่อค่อยค่อยปรับตัวได้ให้ไม่เศร้า
จะลองเริ่มต้นอีกสักครั้งระหว่างเรา
บทจบคงไม่เศร้าเท่าที่ฉันเคยเป็น
24 มีนาคม 2545 18:28 น.
dokkoon
ยอม!
ทะเลขวัญ
ยอมให้จากไปในวันนี้
ยอมให้คนดีในทุกสิ่ง
เหลือเพียงขอเวลารับความจริง
ทำใจนิ่งค่อยค่อยปล่อยเป็นไป..
ใช้เวลาไม่นานนักดอก
ใจช้ำชอกดวงนี้คงทนไหว
ถึงเจ็บซ้ำย้ำแผลเดิมไม่เป็นไร
บอกกับใจ..ไม่ถึงตาย..แค่ไร้ใจ!
มองทางนี้บ้าง
dokkoon
เข้าใจเธอดีที่เสียใจ
และเข้าใจว่าเธอต้องหวั่นไหว
อยากบอกเจ้าเขาจากไปไม่เป็นไร
เพียงขอให้เธอลองมองทางนี้บ้าง
หากเธอเจ็บไร้ใจในวันนี้
ฉันเข้าใจเธอดีว่าหัวใจอ้างว้าง
และเข้าใจว่าต้องใช้เวลาปรับทิศทาง
ทำใจได้มองทางนี้บ้าง ใจฉันยังว่าง สำหรับเธอ
หน้าส่วนตัว
621
