14 มีนาคม 2545 22:33 น.
dokkoon
เจ็บมาแล้วครั้งหนึ่งยังซึ้งอยู่
จึงต้องดูให้เห็นเป็นแน่แท้
คำว่ารักแค่ปากไวแล้วใจแปร
เป็นเพียงแค่คำทักทายใช่ไหมเธอ
คงต้องพิสูจน์คำพูดแบบนี้
แค่พูดดีอย่าคิดนะว่าจะเพ้อ
ต้องดูก่อนใจใสซื่อหรือไม่เออ
มาเสนอแค่คำรักไม่อยากฟัง
สารภาพว่าเคยรักจนหมดจิต
เวลานี้กลับต้องคิดไม่อยากหวัง
คนคนหนึ่งซึ่งทำให้ใจฉันพัง
คงจะยังเชื่อไม่ไหวได้อย่างเคย
กลัวเจ็บซ้ำช้ำชอกกลัวยอกย้อน
กลัวร้าวรอนตอนที่ใจนี้เผย
กลัวถูกตอกย้ำว่า คำ รัก ไม่อยากเชย
ไม่กล้าเลยจะรักใครง่ายเกินไป
14 มีนาคม 2545 07:26 น.
dokkoon
เพราะเขารักคนนั้นมิใช่ฉันคนนี้
เพื่อให้เขามีสุขสันต์ฉันจึงหนี
เพราะเห็นว่าเขารักกันมั่นฤดี
แม้เคยมีความผูกพันธ์ฉันยอมตรม
เพราะไม่อยากสู้ไปให้หน่ายท้อ
ไม่อยากรอวันที่ใจไม่สุขสม
ยังอยากให้เธอเป็นคนที่ฉันนั้นชื่นชม
แม้ต้องตรมก็เพียงฉันเท่านั้นพอ
จึงยอมหลีกทางให้ไปพ้นหน้า
แหละหวังให้วันเวลาเยียวยาหนอ
สักวันหนึ่งใจจะแกร่งจนแข็งพอ
ที่จะขอลองรักใครได้อีกที
7 มีนาคม 2545 07:12 น.
dokkoon
โคลงสี่สุภาพ
รักเจ้าแล้วไม่ท้อ คำใคร
ยากเท่าใดทนได้ น่ะเจ้า
จะเสริมต่อรักให้ ไม่หย่อน เลยนา
รอว่าสักวันเจ้า จักเข้าใจพี่ ดีเอย
บทแรกในชีวิตที่ลองเขียนโคลง วานผู้รู้ช่วยแนะนำด้วยจ้า
1 มีนาคม 2545 08:09 น.
dokkoon
หากถามว่ารู้สึกรักเมื่อไหร่
บอกไม่ได้ว่าวันไหนแน่แท้
รู้แต่ยิ่งนานไปใจนั้นแปร
จากไม่แยแสเป็นงอแงเมื่อจากไกล
หากถามว่าห่วงใยคือรักหรือ
ก็ไม่รู้ว่าคือรักใช่ไหม
เพียงรู้สึกห่วงหวงดั่งดวงใจ
อย่าถามได้ไหมขอเวลาตัดสินใจสักหนึ่งปี
หน้าส่วนตัว
797
