เพรงเงา ( ตอนที่ 8 )

กระดาษทรายสีทอง

เพรงเงา ตอนที่8
เมื่อวิไลย์วัลย์ได้รู้ความจริงว่าที่แท้นั้นคนที่เธอเรียกว่า  พ่อ  นั้นเป็นคนร้ายที่ทำบาปหนาและที่สำคัญพ่อของเธอหละที่เป็นคนใส่ความพ่อของ เฟื่องพิมาน น้ำตาที่หลั่งไหลลงมาจากดวงตาของวิไลย์วัลย์นี้ ไม่ใช้น้ำตาแห่งความปลื้มปิติแต่อย่างใด แต่มันเป็นน้ำตาที่ไหลเหมือนสายเลือดเมื่อรู้ว่าคนที่เธอนำถือที่สุด เคารพที่สุด ยกย่องที่สุด และรักที่สุดกับเป็นคนที่เลวร้ายขนาดนี้ 
                       กิ่งไม้ที่วัลย์ได้เหยียบนี้ทำให้ความสนใจของทุกคนมาอยู่ตรงกล่องที่ วัลย์อาศัยอยู่ ด้วยความฉลาดที่ว่ามานั้นทำให้วิไลย์วัลย์เอาอุปกรณ์บ้างอย่างที่เธอหยิบออกมาจากเป้ของเธอ เธอรู้ตนเองว่าขาดสติมาก เธฮจึงพยายามข่มจิตไว้และแล้วเสียงหนึ่งที่ลอยมากับสายลมก็ดังขึ้น  ตั้งจิตใจให้มั่น อธิฐานด้วยใจ  เป็นเสียงที่เบาๆแต่เมื่อฟังแล้วบาดลึกลงไปในจิตใจ  เฟื่องพิมาน  วิไลย์วัลย์พูดขึ้น วึ่งเหลือเวลาไม่มากแล้วที่ทุกๆคนจะเดินมาที่ๆ วิไลย์วัลย์หลบอยู่ เธฮใช้แรงและอุปกรณ์เสริมในการเปิดประตูและเข้าไปอยู่ในประตูนั้น เป็นเวลาเดียวกันที่พ่อ ( หรอ ) เธอคิด เธอได้เปลี่ยนสรรพนามของพ่อเธอเป็น  เค้าคนนั้น  จึงจะไม่มีทางที่เธอจะเรียก เค้าคนนั้นว่า พ่ออีกครั้ง เปิดกล่องด้วยความเร็วแต่ว่า เขากลับไม่พบอะไรแต่อย่างใด.
                      ใต้ห้องที่ วัลย์ลงไปนั้นมี บันใดลึกลับลงไปอีกลึกมากเธอเปิดไฟฉายแล้วค่อยๆเดินลงไปในทางที่มืดสนิท เมื่อมาถึงสุดทางแล้วเธอก็ได้เจอประตูอีกบานที่เขียน ปริศนาว่า
 ตั้งจิตให้มั่น อธิฐานด้วยใจ หากเราปลดปล่อย จะเจอมันเอง. เมื่อเธอเห็นดั่งนั้นแล้วเธอจึงนั่งลงตรงหน้าบานประตูใบใหญ่ แล้วรวมจิตใจเป็ฯหนึ่งเดียวกัน แล้วก็อธิฐานว่าเธฮไม่ของทรัพย์สินเงินทอง ไม่ขอของใช้หรูหรา แต่ของให้เธอได้รู้ความจริง  เพียงเวลาไม่นาน ประตูก็เปิดขึ้น ความมือและความเก่าของห้องทำให้เธอต้องจุดไฟตามผนังทำให้ วัลย์เห็นเอกสารสำคัญ บางอย่างวึ่งอยู่ในหีบใบ เล็กๆที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทำงาน หีบใบนั้นเก่าและขึ้นสนิมมากแล้วจึงไม่ใช้เรื่องยากที่จะเปิด เธอได้ข้อมูลจากการที่ เค้าคนนั้น พูดมาก็มากพอที่จะจับตัวเค้าได้แล้าว แต่เธอก็เชิอว่ายังไงพ่อเธอต้องมีอิทธิพลที่เหนือกว่าตำรวงบางบ้างแห่งดังนั้น เธอจึงต้องหาหลักฐานให้แน่ชัดพอที่จะจับตัวพ่อของเธอได้เมื่อเธฮพบหลักฐานสิ่งหนึ่งเธฮก็ต้องตกใจเพราะมันเป็นรูปของ เฟื่งพิมาน กำลังที่จะถูกฆ่า. เธอนั่งดูและรู้ถึงสัมผัสที่อยูาอันใกล้ของ หญิงที่อยู่ในรูป เธอรวบรวมเอกสารที่สำคัญเตรียมที่จะกลับ   แต่ว่าเธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าอีกรอบแล้ว ห้องนี่เป็นห้องทางตัน แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไปเธอจะถูกจับไหม..นั้นเป็นเหตุผลที่ทำให้เกิดสิ่งๆนี่