ในตัวตน

กระต่ายใต้เงาจันทร์

ท้องฟ้าในยามนี้สดใส   แวววาว   ถึงแม้จะเป็นยามราตรีแห่งค่ำคืน  แต่มิอาจบดบังประกายแสงแห่งสายตา   ขอเพียงเรายังดำรงอยู่ได้  ในตัวตนที่เป็นเรา  ถ้าสิ่งใดที่เราคิดว่า  ไม่มีค่า   ควรน่าจะจำอีกต่อไป   เราจะสร้างภูมิคุ้มกัน  ให้ตัวเอง  ไม่มีประโยชน์และไร้ประโยชน์  ที่จะนึกถึงคนที่ไม่เห็นค่า  
สุดท้ายเราต้องยืนหยัดในโลกเพียงลำพัง  พลังกายและความแข็มแข็งเท่านั้นที่จะช่วยเรา   รู้สึกโล่ง ที่ปลดปล่อยมันได้  อย่าไปทนทุกข์กับสิ่งที่อีกคน  ไม่รับรู้มันน่าทุเรศตัวเองสิ้นดี
จงอยู่ได้ด้วยตัวเอง  ต่อไปนี้  ความสุขเป็นสิ่งที่เราสร้างเอง อย่าจดจำกับสิ่งไร้ค่าไม่น่าจดจำ  ถือว่าฝันร้าย   รักตัวเองและรักที่คนเค้ารักเราด้วยความบริสุทธ์ใจไม่หวังอะไรแอบแฝง  มีความสุขกับชีวิตเสียทีต่อแต่นี้ไป				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน