14 พฤษภาคม 2548 22:14 น.
idaho
แก้วตา....ยิ้มหน่อยหนาคนดี
ปั้นน่ายักษ์อย่างนี้...อกพี่แทบตรม
ทูลหัวทูลเกล้าพี่นี้สุดแสนระทม
เพียงหันมาสบตาให้พี่ชมก็ชื่นช่ำใจ
วับๆวาวๆ แสงดาวช่วยเป็นสื่อ
ง้อขวัญคนซื่อให้กลับมาใกล้
จะกอดแนบอกแม่ยอดหทัย
ทัดเธอไว้เทียบฟ้าวิมานสวรรค์
หากเคืองเรื่องใดพี่กล่าวขอโทษ
ขอเพียงอย่าโกรธเถิดนะยอดขวัญ
หวานใจพี่มีรักล้นนะยอดชีวัน
จูบเบาเบาเท่านั้นอย่าทำบึ้งตึง
Kisses kept are wasted;
Love is to be tasted.
There are some you love, I know;
Be not loathe to tell them so.
Lips go dry and eyes grow wet
Waiting to be warmly met.
Keep them not in waiting yet;
Kisses kept are wasted.
by Edmund Vance Cooke
12 พฤษภาคม 2548 13:00 น.
idaho
ฤดูหนาวในคราวนี้มีแต่รัก
กอดกันจึงตระหนักอุ่นไม่หาย
แม้เสื้อกันหนาวมาพันกาย
ไม่สบายเท่าอุ่นอยู่กับเธอ
ฤดูร้อนครานี้มีฟ้าใส
กับหวานใจคอยข้างเฝ้าพร้ำเพ้อ
เรามีกันสองคนหวานนักเออ
อาทิตย์เก้อพระจันทร์อายพ่ายแพ้เรา
ฤดูฝนครานั้นชุ่มช่ำนัก
หวานเพราะรักรายรอบและรุมเร้า
ทั้งสองใจรู้ใจกันไม่ยากเดา
รักคอยเฝ้าทุกฤดูอยู่เรื่อยไป
11 พฤษภาคม 2548 22:55 น.
idaho
เสน่ห์มนต์ดลกลิ่นหอมย้อมดวงจิต
ดั่งนิมิตเมือง อินทร์ในเวหา
สวยตระการหวานแรกแย้มยั่วอุรา
ดั่งนางฟ้าเทพิณโสภาพรรณ
หมู่ภมรภิรมย์หวังล้ำกลิ่นรส
อาจจะพบจุดจบความพลิกผัน
กลบุปผาหลอนหลอกสิ้นชีวัน
วิมานฝันพังทลายในพริบตา
หลงในเลห์มนต์จนใจย้อนกลับ
จึงยอมสมัครหลบหลีกหนีหน้า
ไร้รูปตัวตนไร้แม้วิญญา
อยู่ใต้มายาบุปผาราตรี
10 พฤษภาคม 2548 18:25 น.
idaho
เก็บฝันในทรวงลวงคนทั้งโลก
เมื่อรักมาโปรดกลับเป็นพิษร้าย
เพราะพิศวาสมาวาดหัวใจ
คนเคียงชิดใกล้ไร้สิทธิ์จับวาง
พิศวาสน่าหวาดหวั่นไหว
โธ่ใครหนอใครบัญชารักร้าง
ลงเอยอย่างไรอับจนหนทาง
เพราะพิษไม่หวานซ่านซึ้งในทรวง
หวาดหวั่นหวั่นไหวในพิศวาส
เขลาขลาดรักลวงที่หวงห่วง
ลำพังก้มหน้าอยู่ในบ่วง-
กรรมล่วงเกาะสุมหุ้มใจ
6 พฤษภาคม 2548 18:14 น.
idaho
ณ ราตรี มีจันทร์อำไพผ่อง
ดาริกาเมียงมองอย่างสงสัย
มนต์สวาทซ่านทรวงกระทบใจ
วิมานไม้ใต้นภากล่อมภิรมย์
ระรื่นลมห่มรักวิมานทิพย์
ดื่มด่ำจิบธาราเจือรสขม
รสแห่งรักซ่าลืมสิ้นสิ่งระทม
ดั่งท่องแดนแห่งพรหมณ์เข้าวิมาน
เหิรฟ้าคลาเคล้าสำเนียงรัก
มั่นสมัครในอ้อมกอดที่แสนหวาน
อยากให้คืนแห่งนี้แสนยาวนาน
พี่จะขอเป็นสังวาลย์ แนบเนื้อทอง
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
882
