29 กันยายน 2549 00:25 น.
idaho
เมื่อถึงวันเวลาฟ้าก็เปลี่ยน
กาลเกษียณเวียนมาน่าใจหาย
ต้องอำลาจากกันแสนอาลัย
แต่สายใยความผูกพันยังมั่นคง
คุณความดีประจักษ์เป็นหลักฐาน
ตรากตรำงานอย่างซื่อสัตย์มิไหลหลง
พัฒนาชาติไทยให้ยืนยง
เกียรติดำรงก้องปรากฏมิวางวาย
ระยะทางจักเป็นเครื่องพิสูจน์ม้า
วันเวลาบอกคุณค่าของคนได้
ผ่านร้อนเย็นอุปสรรคมามากมาย
ความดีงามที่สร้างไว้มิมีเลือน
ขออัญเชิญพระไตรรัตน์มาปกป้อง
จงคุ้มครองให้มีสุขหาใครเหมือน
เกียรติภูมิจะปรากฏเป็นหลักเรือน
คอยย้ำเตือนตราตรึงตราบนิรันดร์๚๛
15 กันยายน 2549 23:11 น.
idaho
เอื้อนเอ่ยปากตัดรักขจัดเขา
ออกจากใจที่รานร้าวหมดสิ้นซาก
ลบทุกภาพลบทุกคำแสนลำบาก
น้ำตานองไหลพรากสิ้นเรี่ยวแรง
คงถึงวันสิ้นสุดหยุดความฝัน
ได้เวลาจากกันเพราะหน่ายแหนง
รักมั่นคงเสื่อมคลายใจระแวง
มีกำแพงกั้นขวางระหว่างเรา
จะขอเป็นคนเอ่ยคำลานั้น
เจ็บมันบันทอนใจและแผดเผา
ต่อไปนี้ไร้รักคอยบรรเทา
ต้องนอนหนาวฟังเสียงฝนกล่อมทุกคืน
13 กันยายน 2549 18:17 น.
idaho
ไม่รู้ว่ารักเรายังเหลือไหม
เพราะรู้สึกไร้เยื่อใยมิหอมหวาน
เพราะเหตุใดจึงรู้สึกเหมือนซมซาน
ทรมานเมื่อพบเจอเหน็ดเหนื่อยใจ
ก็ไม่รู้เพราะเวลาที่ผ่านผัน
มาห่ำหั่นความรักเราใช่ไหม
จึงจืดจางนับวันจะคลอนคลาย
ความผูกพันคงใกล้ตายไร้ตัวตน
นับจากนี้คงต้องมีใครเริ่มก่อน
จบละครบทนี้ด้วยเหตุผล
เพราะความรักเบาบางเกินสุดทน
หยุดเวียนวนหลอกกันว่ายังคงเดิม
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
20508
