28 ตุลาคม 2549 00:21 น.
idaho
ความรู้สึกรวดร้าวกลับปรากฏ
คล้ายกบฏลุกขึ้นสู้โจมจู่ไล่
มันแปลบปลาบขึ้นมาในทันใด
จนยังไม่ทันได้ตระเตรียมตัว
ทรมานสังขารวิญญาณทรุด
ใจเกือบหลุดจากกายกระเจิงทั่ว
ความแปรปรวนเกิดก่อช่างน่ากลัว
มาเนียนัวนุงนังพันหัวใจ
เพราะหลายวันที่ผ่านมาคล้ายจะบ้า
ทนแหกตานั่งรอฝันแสนหวั่นไหน
ชั่วโมงผ่านนาทีพ้นปล่อยมันไป
ไม่สนใจเวลาที่เปลี่ยนแปลง
ความรู้สึกรวดร้าวจึงปรากฏ
เมื่อมันรดราดลงคล้ายดั่งแกล้ง
ไขสันหลังต้นคอเกิดสำแดง
มันตะแบงเฝ้าฟ้องร้องอุทธรณ์
`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛
ไร้สติมาเกือบอาทิตย์ เพิ่งรู้สึกตัวเมื่อเกิดอาการ ถ้ามันไม่แสดงมีหวังโคม่าไม่รู้ตัว
13 ตุลาคม 2549 23:00 น.
idaho
เมื่อยามร้างห่างหายไปแสนนาน
เหตุเพราะคร้านจักเขียนมันเวียนหัว
นึกอะไรไม่ออกตามันมัว
ใจตื่นกลัวเพราะเพราะเขียนกลอนไม่ออกเลย
ลืมไปหมดทั้งสัมผัสสดับรู้
มันจะอยู่วางตรงไหนโปรดเฉลย
เป็นละคำกว่าจะสรรไม่เหมือนเคย
เหมือนปลาเกยติดฝั่งใกล้สิ้นลม
พักเรื่องเขียนคิดจะอ่านงานของเพื่อน
ก็เลอะเลือนเริ่มไม่ถูกคล้ายเรือล่ม
จะเลือกอ่านของใครก่อนแสนตรอมตรม
เพราะอารมณ์เลือกไม่ถูกแสนหนักใจ
อยากจะไปขีดเขียนแกล้งหยอกล้อ
น้ำตาคลอมองบทกลอนทั้งหมดใหม่
เห็นรายชื่อเพื่อนทุกคนเคนรักใคร่
เลือกไม่ได้จะ คอมเม้นท์ใครก่อนดี
หันมามองนาฬิกาก็ดึกแล้ว
หมดเวลานั่งตาแป๋วเพราะตาหรี่
ความง่วงมาจู่โจมทันท่วงที
ต้องลาทีน้องพี่บ้านกลอนไทย
ไว้โอกาสฤกษ์งามเวลาเหมาะ
จะไปเคาะประตูแล้วอย่าไล่
แม้จะห่างใช่ว่าอยากร้างไกล
คิดถึงมากรู้ไหมชาวบ้านกลอน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
1111
