9 กรกฎาคม 2546 22:04 น.
kongdin
@@ ร้องไห้ก็ดีน่ะ..จะคลายเครียด
ดีกว่าเกลียดโกรธแค้นแสนปวดหัว
ร้องไห้กับความเศร้าเราอย่ากลัว
คนถ้วนทั่วที่ชํ้า..ทำเหมือนเรา
@@แบ่งความคิดดีดีที่เขาให้
เก็บซ่อนไว้คิดฝันวันที่เหงา
ส่วนที่ทำร้ายจิตคิดมัวเมา
รวบรวมเอา..มาจด..เป็นบทเรียน@@..??
9 กรกฎาคม 2546 21:43 น.
kongdin
@@ โอ้..นํ้าเปลี่ยนนิสัยอย่าไปแตะ
ถึงจะแพ้จะพ่ายเสียดายเจ้า
ขอร้องอย่าให้เห็นเป็นคนเมา
ความรู้สึกของเจ้า..ข้าเข้าใจ
@@ยิ่งผิดหวัง..ยิ่งเข้าใจในความรัก
ความอกหัก..คงไม่มีกว่านี้ได้
ประสบการณ์ความรักปักทรวงใน
โปรดจงให้..นิยาม..ความรักจริง@@..??
9 กรกฎาคม 2546 08:00 น.
kongdin
@@ไม่ว่าเธอหรอกนะ..จ้ะที่รัก
ยอมอกหักเสมอเพ้อหวั่นไหว
ด้วยพี่คงไม่ดีที่เธอไป
ไม่โทษใครสักนิดคิดเป็นกลาง
@@แต่ความเศร้าห้ามอย่างไรไม่เคยหมด
คอยรันทดซ่อนซุกทุกก้าวย่าง
ความรักมาเบี่ยงเบนเปลี่ยนเส้นทาง
คนขวัญคว้างเสียใจให้กล้ำกลืน
@@เราดี..เธอคงไม่ไปมีใหม่
ก็น้อยใจเงียบเหงาเศร้าสุดฝืน
มีรักรักผิดหวังไม่ยั่งยืน
แอบสะอื้นกับดาวคราว
@@ป้ายน้ำตามองเงาตัวเรานั้น
สิ่งไหนกันเล่าหนาน่าหน่ายหนี
คงเพราะแฟนคนใหม่เขาใจดี
เป็นเศรษฐีมีค่ามากกว่าเรา
@@จะไม่ว่าอะไรให้เธอช้ำ
ยอมรับกรรมต่อไปในความเศร้า
บนเส้นทางรักนี้มีเพียงเงา
สุดเปลี่ยวเปล่าหัวใจ..ใครเอ็นดู@@..??
7 กรกฎาคม 2546 19:06 น.
kongdin
@@คิดถึงเขาคิดถึงมากอยากไปหา
เช็ดน้ำตาซับไว้อย่าให้เห็น
ประคองช่อดอกไม้อย่างใจเย็น
เตรียมไว้เป็นตัวยืน..ขอคืนดี
@@ก็เขินอายสับสนปนหมองเศร้า
เจอหน้าเขาจะทำใจอย่างไรนี่
หากเธอไม่เมตตาเอื้อปรานี
จิตดวงนี้ทนได้อย่างไรกัน
@@เก็บกลั้นความคลางแคลงเสียดแทงจิต
รวบความคิดถ้อยคำนำเสกสรร
คอยไขว้เขวครั่นคร้ามอย่างครามครัน
จิตใจนั้นสั่นไหวใจระรัว
@@มองกระจกซ้อมสีหน้าท่างอนง้อ
เพี่อจะขอกลับมาหาทูนหัว
แม้นรู้เธอหลายใจก็ไม่กลัว
พร้อมเป็นตัวเลือกให้เธอได้ตรอง
@@พอเจอหน้าคนดีที่เราหวัง
เขื่อนน้ำตาก็พังนั่งหม่นหมอง
ดอกไม้เราไร้ค่าไม่น่ามอง
เธอทั้งสอง..มีอะไร..กันไปแล้ว@@..??
6 กรกฎาคม 2546 14:59 น.
kongdin
@@ ที่แท้..สิ่งที่พบจบแสนเศร้า
เธอใช่มีเพียงเราเศร้าแค่ไหน
รักที่ให้ไร้ค่าน่าเสียใจ
เธอทิ้งไว้ข้างทางอย่างเย็นชา
@@ ข้าจะอยู่ตรงขอบฟ้าข้างหน้าโน้น
ไปไกลโพ้น..เกินใครจะไปหา
จมอยู่กับความเหงาเศร้าอุรา
ไม่กลับมาอีกต่อไปให้ใจตรม@@..??..
หน้าส่วนตัว
611
