1 กันยายน 2547 13:57 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ความรัก ไม่เคย ฆ่าใคร
แต่ทำไม ถึงไม่เป็น ดังฝัน
หัวใจที่ ผลิบาน พร้อมกัน
ปลิดคว้าง ต่างวัน ฝันมลาย
ความรัก ฉันให้ เธอเต็มที่
โปรดรู้ ไม่มี วางขาย
อาจด้อย ลีลา ลวดลาย
จึงด้อย ความหมาย ยามมอง
ฉันรักเธอ จริงจัง จริงใจ
ไม่ใช่ สมมติ เล่นขายของ
เจ็บจริง เจ็บจำ ใช่จำลอง
ไม่ใช่การ ทดลอง ทฤษฎี
ต้นรัก ฉันผลิ เป็นความหวัง
ทุ่มเท เต็มกำลัง ไม่ห่างหนี
ผลิดอก ออกใบ ก็ปลายปี
สามฤดู แห่งฤดี ที่รอมา
มันกลับ ผลิใบ เป็นใบมีด
คว้านกรีด ด้วยเล่ห์ เสน่หา
ผลิผล เป็นผลกรรม ทรามซา
เป็นผลร้าย ไล่ล่า ราวี
รินรด ด้วยหยด น้ำตา
ปรารถนา ความรัก สมศักดิ์ศรี
อยากดอม ดมดอก ความหวังดี
กลับมี ความตาย ระบายบาน
แปลงปลูก ความรัก ความหมาย
กลับกลาย ไปเป็น สุสาน
ดอกไม้ แห่งฝัน อันตรธาน
ความร้าวราน ส่งกลิ่น ฟุ้งไกล
น้ำตา จะร้องไห้ ก็แห้งเหือด
เหลือเพียง แต่เลือด ให้รินไหล
ท่องคำ ว่าเจ็บ จนขึ้นใจ
เก็บไว้ สอนตัว ชั่วนิรันดร์
ความรัก ไม่เคย ฆ่าใคร
แต่ทำไม เธอเลือก ฆ่าฉัน
จากนี้ เราจะตาย จากกัน
เตรียมซากฝัน และเศษใจ ไว้ฝังตัว
1 กันยายน 2547 13:44 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
อยากเห็นหน้าคนสุดท้ายของชีวิต
ฉันมีสิทธิ์จะพบเจอเธอที่ไหน
คนที่พร้อมจะเคียงข้างบนทางใจ
ก้าวเดินไปเป็นเพื่อนเหมือน แสง-เงา
เขาคนนี้ที่ฉันแคร์แชร์ความใคร่
ฉันไม่รู้เป็นอะไรในใจเขา
หวังให้เป็นคนสุดท้ายครองใจเรา
คิดแล้วเศร้าความเป็นได้ดูไม่มี
ทุกวันนี้เตรียมใจไว้ถูกทิ้ง
เขารักจริง หรือรักจร รอร่อนหนี
คิดวิเคราะห์เจาะลึกรักยากเต็มที
เพราะฉันมีเหตุผลไม่เพียงพอ
เหมือนจะยืนแต่ไม่ยาวสุดร้าวไหว
หวังรักไปชั่วฟ้าไม่กล้าขอ
ฉันกลัวความอกหักมาจอดรอ
ไม่กล้าคิดสานต่อหรือเลิกรา
ยังคาราคาซังไร้ทางแก้
ความรักแท้รางเลือนเหมือนหมอกฝ้า
ทั้งสองต่างรักกันบนหยดน้ำตา
ต่างก็พร้อมจะอำลาแล้วโบยบิน
ไม่แตะต้อง ไม่ต่อต้าน ไม่สานต่อ
เหมือนยืนท้อทรหดแบกโขดหิน
จึงฝากเป็นภาระของฟ้าดิน
ไม่ได้ยินเสียงรักจากหัวใจ
อยากเห็นหน้าคนสุดท้ายของชีวิต
พอมีสิทธิ์จะพบเจอเธอหรือไม่
ฉันจะเตรียมเดินข้างบนทางไกล
ไม่ใช่เตรียมหัวใจไว้ถูกลืม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
หน้าส่วนตัว
994
