ความดียังอยู่ยั้ง . . . . . . มิคลาย ความชั่วแหลกสลาย . . .ยากเยื้อ ทำดีส่งสุขกาย . . . . . . . .ใจแน่ ทำชั่วนำทุกข์เอื้อ . . . . . ก่อย้ำในใจ
กรรมใดนำส่งไว้ . . . . . ตามกรรม ดีแน่ควรกระทำ . . . . . .สุขแท้ เลวทรามหยาบระยำ . . .สุดชั่ว นำส่งระกำแม้ . . . . . . . ดับสิ้นชีวา
อาญาบัญญัติแล้ว . . . . . กรรมใด กำเนิดตรงภายใน . . . . .ก่อนได้ ดีเลวก่อกลางใจ . . . . . . กำหนด นรกสวรรค์ไซร้ . . . . . . . รับรู้ในกมล
รวยจนหาใช่ชี้ . . . . . . . เลวดี กรรมสิคือดัชนี . . . . . . .บ่งย้ำ กรรมดีย่อมได้ดี . . . . . . มีสุข กรรมชั่วรับผลซ้ำ . . . . . ทุกข์ท้นวิญญาณ
. . . . . ปลายทางยังห่างนัก . . . . . แค่เริ่มหนักจักท้อถอย . . . . . เขาสูงภูผาดอย . . . . . มิดั้นด้นมิพ้นทาง
. . . . . เรียนรู้ความลำบาก . . . . . ด้วยพากเพียรจากเบาบาง . . . . . ภายหน้าเจอขวากขวาง . . . . . ย่อมก้าวผ่านได้ง่ายดาย
. . . . . ทุกข์สุขมีเผชิญ . . . . . มิยากเกินจะฝ่ากราย . . . . . หมั่นมุ่งด้วยใจหมาย . . . . . ตั้งใจกายให้มั่นคง
. . . . . ให้รู้ถึงความทุกข์ . . . . . และความสุขมิยืนยง . . . . . หากแต่ตั้งดำรง . . . . . ย่อมพ้นผ่านทุกการณ์กรรม . . . . .
..... ห่วงหาอาทรอาวรณ์เจ้า ..... โศกเศร้าเรื่องใดไยหงอยเหงา ..... ทุกข์ร้อนผ่อนผัดจักบางเบา ..... บอกเล่าเรื่องราวนะคนดี
..... เก็บกักกลัดกลุ้มใจรุ่มร้อน ..... เว้าวอนโปรดคลายเรื่องหน่ายหนี ..... ทุกข์ท้อแทนได้ย่อมยอมพลี ..... อย่ามีเรื่องร้ายกล้ำกรายกัน
..... ยิ้มแย้ม . แก้ม . กริ่มอิ่มเอมนัก ..... ที่รักสดใสใจสุขสันต์ ..... ท้อแท้ตรมตรอมก็เท่าทัน ..... ผูกพันโยงใยสองใจกาย
..... ยืนยันแน่นหนักในรักนี้ ..... มิมีจืดจางหรือห่างหาย ..... แน่วแน่แต่เธอมิเว้นวาย ..... สิ้นฟ้าดินทลายก็. . .รักเธอ. . .
. . . . . มีอะไรน่าโกรธอย่าโกรธเขา . . . . . ต้องโทษเราว่าใจไม่เข้มแข็ง . . . . . เรื่องน่าโกรธแม้ว่าจะมาแรง . . . . . ถ้าใจแข็งเหนือกว่าชนะมัน . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . .
คนเดิมคนนี้ . . . . . มิเคยมีหัวใจที่แปรเปลี่ยน ตราบกาลเวลายังคงหมุนเวียน . . . หัวใจก็ไม่เคยหยุดเพียรที่จะรัก . . . เธอ . . .
. . . . . . . . . . . . . . .
คนเดิมคนนี้ . . . . . ยังเป็นคนที่มั่นคงสม่ำเสมอ คือคนคนเดียวกับที่เธอพบเมื่อแรกเจอ . . . และขอยืนยันว่าไม่พร่ำเพ้อ . . .
. . . . . . . . . . . . . . .
. . . ด้วยรักที่มอบเสนอ . . . ให้ไว้แต่เพียงเธอ ตราบชั่วฟ้าดินมลาย . . .
. . . . . . . . . . . . . . .
หน้าส่วนตัว
3925
