4 กรกฎาคม 2550 17:02 น.
MomMamSan
เหินเอยเหินห่าง
มิเคยคิดทิ้งขว้างไว้ตรงไหน
ยังถวิลห่วงหาแสนอาลัย
หนทางไกลมิอาจอ้างมากั้นเรา
คิดเอยคิดถึง
ทุกห้วงแห่งคำนึงมิหงอยเหงา
ซึ่งรอยยิ้มพิมพ์ใจบันทึกเอา
ลบล้างได้สิ่งเศร้าที่เผชิญ
รอเอยรอพบ
เมื่อโมงยามบรรจบมิผิวเผิน
จึงสิ้นสุดเส้นทางอย่างเพลิดเพลิน
ปลายทางเดินมีเธอย่อมเพียงพอ
หน้าส่วนตัว
1297
