เรื่องของกรรม ... ชาวพุทธเราดูยังจะเข้าใจไขว้เขวอยู่มาก เมื่อเห็นใครเจอเคราะห์หามยามร้าย ... ก็มักจะพูดกันว่า เป็นกรรมเก่า
สมัยพระพุทธกาล ... มีลัทธิความเชื่อมากมาย ... ลัทธิความเชื่อที่พระพุทธเจ้า...สอนว่า เป็นลัทธิมิจฉาทิฏฐิ ลัทธิความเห็นผิดซึ่งต้องระวัง ไม่ให้เข้าใจสับสนกับหลักกรรม มีอยู่ 3 ลัทธิ คือ " ปุพเพกตวาท " ... การถือว่าทุกข์สุขทั้งปวง เป็นเพราะกรรมเก่า " อิสวรนิรมิตวาท " ... การถือว่าทุกข์สุขทั้งปวง เป็นการบันดาลของเทพผู้เป็นใหญ่ " เหตุวาท " ... การถือว่าทุกข์สุขทั้งปวง เป็นไปสุดแต่โชคชะตาลอยๆ ไม่มีเหตุ ไม่มีปัจจัย
ท่านอาจายร์พระมหาประยุทธ์ ปยุตโต รจนาไว้ในพุทธธรรม (ฉบับเดิม) ในเชิงคุณค่าทางจริยธรรม กรรมเก่าถือเป็นบทเรียน ให้รู้จักพิจารณาเข้าใจตนเองตามเหตุผล มองเห็นพื้นฐานทุนเดิมที่มีอยู่ในปัจจุบัน ไม่คอยเพ่งโทษผู้อื่น การเชื่อหลักกรรม ... ทำให้เป็นผู้หนักแน่นในเหตุผล รับผิดชอบต่อตนเอง ฯลฯ
พระพุทธองค์ตรัสว่า " ภิกษุทั้งหลาย...เจตนา (นั่นเอง) เราเรียกว่า กรรม บุคคลใดจงใจแล้ว จึงกระทำด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้ทรามและปราณีต บุคคลหว่านพืชเช่นใด ย่อมได้รับผลเช่นนั้น ผู้ทำกรรมดี ย่อมได้ดี ผู้ทำชั่ว ย่อมได้ชั่ว คนพาลมีกรรมดำ ถึงจะแล่นไปยังแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ... เป็นนิตย์ก็บริสุทธิ์ไม่ได้ แม่น้ำเหล่านั้น จักทำอะไรได้ จะชำระนรชนผู้มีเวร ผู้ทำกรรมอันหยาบช้า ... ผู้มีกรรมชั่วนั้น ให้บริสุทธิ์ไม่ได้เลย ดูก่อนพราหมณ์ ... ท่านจงอาบตนในหลักธรรมนี้เถิด จงสร้างความเกษมแก่สัตว์ทั้งปวงเถิด ถ้าท่านไม่กล่าวเท็จ ไม่เบียดเบียนสัตว์ ไม่ทำอทินนาทาน เป็นผู้มีศรัทธา หาความตระหนี่มิได้
ท่านจะต้องไปท่าน้ำคยาทำไม? แม้น้ำดื่มของท่านก็เป็นแม่น้ำคยาแล้ว ถ้าแม้บุคคลจะพ้นจากบาปกรรมได้ เพราะการอาบน้ำ (ชำระบาป) กบ เต่า นาค จระเข้ และสัตว์เหล่าอื่น ที่เที่ยวไปในแม่น้ำ ก็จะพากันไปสู่สวรรค์แน่นอน ... "
หากสงสัย กรรมที่เกิดขึ้นตรงหน้า ไม่แน่ใจว่า ตนเองก่อ...หลักพุทธพจน์มีว่า " เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย บุคคลจึงปรุงแต่ง กายสังขาร วจีสังขาร มโนสังขาร ขึ้งเองบ้าง เนี่องจากตัวการอื่นบ้าง โดยรู้ตัวบ้าง ไม่รู้ตัวบ้าง ..."
ตามคำสอนนี้...กรรมจึงมีตัวแปรมากมาย ไม่จำเพาะเจาะจงว่าตนผู้เดียวก่อ ใครที่กำลังเผชิญกรรม...คิดเสียว่าเป็นกรรมเก่า ก็ปลงได้ง่าย แต่ถ้าสำนึกว่า เป็นกรรมใหม่ ... หว่านพืชเช่นใด ก็รับผลเช่นนั้น ... ก็เป็นโอกาส ให้เกิดอโหสิกรรม เลิกแล้วต่อกันไป
หากมีคน 2-3 คนรับกรรม แล้วช่วยให้ปัญหาบ้านเมืองคลี่คลาย ... บาปใหญ่วันนี้ อาจผลิดอกออกผลบุญในวันหน้า มองโลกในแง่นี้ ... ใครดี ใครเลว เวลาจะคลี่คลายให้เอง ...
เอ!!!! จำไม ฝนต้องตกตอนเลิกงาน เลิกเรียน ด้วยน้า จำไม ฝนตกแย้วต้องรถติดด้วยน้า จำไม ฝนตกแย้วต้องเหงาเศร้าคิดถึงครายๆด้วยน้า จำไม ฝนในมิวสิกวิดีโอต้องตกตอนที่ครายคนใดคนหนึ่งอกหักด้วยน้า จำไม จำไม จำไม จำไม ..... อิอิ คิดไม่ออกแย้วง่ะ แต่ที่เด่นก้อ 4 จำไมข้างต้นนี่ง่ะ ที่เป็นสัญลักษณ์เวลาฝนตก หุหุ จริงไม๊ของับ แวะมาโพสต์กระทู้ถามดูความเห็นของชาวบ้านกลอนไทยของับ
หน้าส่วนตัว
2515
การที่เราจะคบหาหรือรู้จักใครสักคน ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตาม
สิ่งหนี่งที่ควรท่อง ควรจำให้อยู่เสมอก็คือ
" คน " เป็นสิ่งมีชีวิต ที่มีทั้งด้านบวกและด้านลบ อยู่ในนั้น
..... อย่าตั้งใจกับคน 1 คน มากเกินไป
เพราะไม่มีใครอยยากเป็นต้นเหตุของความล้มเหลว
..... อย่าคาดหวังกับคน 1 คน มากเกินไป
เพราะไม่มีใครสามารถเป็นทุกอย่างที่ทุกคนอยากให้เป็น
..... อย่าให้เวลากับคน 1 คน มากเกินไป
เพราะไม่ว่าใครก็อยากมีช่วงเวลาของความเป็นส่วนตัว...คนเดียว
..... อย่าพยายามเปลี่ยนแปลงคน 1 คน มากเกินไป
เพราะนั่นจะทำให้เค้าไม่หลงเหลือความเป็นตัวของตัวเอง
..... อย่าควบคุมชีวิตคน 1 คน มากเกินไป
เพราะมนุษย์มักจะหาวิธีการแทรกตัว เพื่อออกมาจากกฎที่ถูกกำหนด
..... อย่าบังคับคน 1 คน มากไปกว่านี้
เพราะถ้าคนคนนั้นหลุดจากภาวะบีบบังคับมาได้ คุณจะกลายเป็นคนที่ถูกหันหลังให้ในทันที
..... เธอ..... ลองมองดูฉันดีๆ ฉันมีลมหายใจ ไม่ใช่ภาพวาด ที่จะสวยงามอยู่ตลอดเวลา
ฉันเองก็เป็น " คน " เป็นสิ่งมีชีวิตที่มี 2 ด้าน ... เช่นกัน
..... อยากรู้จักใครสักคน ต้องหัดเรียนรู้และยอมรับในตัวเขา...มิใช่...เปลี่ยนแปลง...
