...
ตายทั้งเป็นแน่แล้ว.............ชีวี
มีแต่เหมือนไม่มี..................หม่นเศร้า
วันคืนเปลี่ยนนาที..................หมุนผ่าน
มีแต่เฝ้าคอยเจ้า...................อยู่ทั้งชีวี
เป็นกับตายผูกไว้.................สับกัน
สุข ทุกข์ ความผูกพัน.............ถักเร้า
วาดเป็นบทโคลงอัน................ถ่ายทอด
จะสุขรึจะเศร้า........................ผูกไว้เท่ากัน
_____
27 มีนาคม 2550 10:24 น. - comment id 676949

27 มีนาคม 2550 13:09 น. - comment id 677030
อย่าเพิ่งท้อค่ะ..รอและรอ..ต่อไป..ไม่เคยหวั่น คนอย่างฉัน..รออะไร..ได้เสมอ รอเพื่อมอบ..ความจริงใจ..ให้กับเธอ และคอยเพ้อ..รับสิ่ง..ที่จริงใจ..

27 มีนาคม 2550 13:58 น. - comment id 677054
^_^ ยิ้มได้อยู่ไหมวันนี้ สู้ๆนะคะ

27 มีนาคม 2550 14:56 น. - comment id 677073
เป็นตายเท่ากัน...ก้าวผิด...ก็อาจตาตทั้งเป็น

28 มีนาคม 2550 05:36 น. - comment id 677311
ใช่ค่ะ...การรอคอย จะสุขหรือจะเศร้า.........ผูกไว้เท่ากัน เป็นอย่างนั้นจริงๆ

30 มิถุนายน 2551 23:16 น. - comment id 867620
