ในสังคมวันนี้ที่เคลื่อนไหว จะเรียนรู้อย่างไรจึงเหมาะสม รักษาชีพเจริญกลางคลื่นลม ไม่พลาดล้มแพ้เหยื่อเมื่อพบพาน หลายคนเพียรเรียนรู้ดูโลกกว้าง รู้ทุกอย่างในเรื่องที่กล่าวขาน มีอะไรเกิดที่ไหนกี่เหตุการณ์ ร่วมวิพากษ์วิจารณ์ด้วยรู้ดี จึงปลาบปลื้มดุจปราชญ์ฉลาดรู้ กระหยิ่มอยู่ในวาจาสง่าศรี ตกเป็นเหยื่อความอยากในฤดี อยากรอบรู้ทุกที่และทุกคน คิดว่ารู้อย่างนี้หนีพ้นภัย มีที่มาที่ไปไม่สับสน รู้เรื่องเขาเฝ้าดูอยู่นอกตน เห็นถูกผิดมากล้นในเรื่องราว รู้แล้วกลับกลุ้มใจในความรู้ ไม่อาจอยู่สงบนิ่งวิ่งสืบสาว ยิ่งรู้ลึกพบปมยุ่งยืดยาว ความไม่รู้ระนาวติดตามมา กลายเป็นคนรู้กว้างแต่โง่ลึก เพราะคิดนึกนอกตนค้นปัญหา คิดเรื่องราวเป็นระบบด้วยอัตตา ว่าบังคับบัญชาได้แน่นอน มีอะไรบัญชาได้ในโลกนี้ ระบบไหนจักดีไม่มีหนอน เพราะมี..คน..เกี่ยวข้องทุกขั้นตอน คน..เป็นสิ่งไม่แน่นอนอนัตตา ต้องรู้เพิ่มเติมรู้เรื่องไตรลักษณ์ เพื่อพิทักษ์ใจไว้ให้หรรษา รู้อะไรก็ไม่มุ่งบังคับบัญชา และรู้ว่ามีเหตุกรรมทำต่างกัน
พี่ดอกแก้ว 4 ก.ค. 2550 09:35 น. - ID 104426 
1967
30
0
4 กรกฎาคม 2550 10:30 น. - comment id 719554
สวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้ว.. มาน้อมรับคำกลอนไว้สอนใจ..และเตือนสติตนเองค่ะ..
4 กรกฎาคม 2550 10:31 น. - comment id 719556
ไม่มีใครรู้อะไรได้ทั้งหมดแต่ "แสงสว่างเสมอด้วยปัญญาไม่มี" ตราบที่ยังมีแสงก็ยังคงมีปัญญาได้เสมอคะ
4 กรกฎาคม 2550 10:43 น. - comment id 719564
ไม่มีคนโง่ คนฉลาดค่ะ มีแต่คนรู้และไม่รู้ เนาะ....
กลอนเพราะจังเลยค่ะ แฝงแง่คิดด้วย
4 กรกฎาคม 2550 10:45 น. - comment id 719566
ไร้สติคิดว่าตนนั้นรู้แน่ แต่จริงแท้แล้วโง่ลึกหานึกไม่ เพ่งพินิจเพียงเปลือกนอกรอบรอบกาย แต่หาได้วิเคราะห์ภายในใจตน จึงสับสนว้าวุ่นคอยครุ่นคิด ด้วยหลงติด รส เสียง กาย มากมายล้น หาใครเตือนตนเองได้ถ้าใช่ตน ขอเริ่มต้นเตือนตนไว้ให้ใฝ่ดี
4 กรกฎาคม 2550 10:55 น. - comment id 719575
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว ... แวะมาด้วยความคิดถึงและซึมซับคำสอนค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 11:07 น. - comment id 719580
แล้วกลับกลุ้มใจในความรู้ ไม่อาจอยู่สงบนิ่งวิ่งสืบสาว ยิ่งรู้ลึกพบปมยุ่งยืดยาว ความไม่รู้ระนาวติดตามมา กลายเป็นคนรู้กว้างแต่โง่ลึก เพราะคิดนึกนอกตนค้นปัญหา คิดเรื่องราวเป็นระบบด้วยอัตตา ว่าบังคับบัญชาได้แน่นอน กานต์ชอบสองบทนี้จังค่ะ โดยส่วนตัวแล้ว เป็นบ่อยๆ รู้แล้วไม่แน่ใจในสิ่งรู้ค่ะ เอาความรู้สึกเป็นหลักมากกว่าค่ะ คิดถึงจังเลยค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 11:54 น. - comment id 719619
ในสังคม วันนี้ ที่แสนเหนื่อย คงเรื่อยเปลื่อย ยังรอ แต่ความหวัง เมื่อไหร่หนา จะสมบูรณ์ แบบจริงจัง หากพลาดพรั้ง คงจะแน่ แย่กว่าเดิม หลายคนยัง คงรอ วันฟ้าเปิด รอกำเนิด กฎหมายใหม่ เข้ามาเสริม รอความหวัง จะเข้าที่ ดีกว่าเดิม รอการเริ่ม ต้นใหม่ ให้ทุกคน
4 กรกฎาคม 2550 12:12 น. - comment id 719627
4 กรกฎาคม 2550 12:27 น. - comment id 719631
รู้สึกเช่นเดียวกันค่ะ พี่ดอกแก้ว....สิ่งใดๆล้วนเป็นอนิจจังนะคะ...ไม่เที่ยงแท้และแน่นอน......มีคติดีมากเลยค่ะ..
4 กรกฎาคม 2550 12:50 น. - comment id 719640
เย็นวันนั้น เย็นวันที่ฝนปรอย .. บังเอิญ ฉันต้องเดินทางไปทำธุระไกลจากบ้าน .. การจราจรที่คับคับ ผู้คนที่ขวักไขว่จนดูวุ่นวาย .. ฉันไม่ค่อยชิน การเคลื่อนตัวของรถเป็นไปได้อย่างเชื่องช้า.. ฉันมองผู้คนรอบข้าง บางคนถือร่มเดินอย่างสบายใจ บางคนที่ไม่มีร่มก็เดินอย่างรีบร้อนฉับ ฉับ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ชายและหญิง ที่พลุกพล่าน ทำให้ฉันลดความเบื่อลงไปได้หน่อย บนสะพานลอยข้ามถนนที่ไม่มีหลังคา ฉันมองเห็นคนที่อยู่บนนั้นในมุมแปลกตา ท้องฟ้าสีส้มฉาน มีเมฆลอยเกลื่อนเป็นฉากหลัง ฉันเห็นคนเป็นภาพเงาดำเหมือนหนังตะลุง คนแปลกหน้า คนหน้าแปลก กว่าจะพ้นสัญญานไฟเขียว ฉันก็เพลิดเพลินกับภาพที่เห็นอยู่นานพอควร ท่ามกลางความชุลมุนเบื้องหน้า ฉันกลับสงบ พฤติกรรมของมนุษย์ ช่างมีได้หลากหลาย เกินศาสตร์ใดจะบัญญัติได้หมด ไม่ว่าที่ไหน ที่ไหน ก็มีปะปน .. ไม่ว่าที่ไหน ที่ไหน ก็มีคละเคล้า ฉันเห็นความแตกต่าง .. ความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เคยเกิดขึ้นนานมาแล้วกับเพิ่งผ่านพ้น โลกด้านหนึ่งเหวี่ยงฉันลงกับพื้น .. แต่อีกด้านหนึ่งฉุดฉันให้ลุกขึ้น .. พร้อมกับบอกว่า ศรัทธาดี ๆ ยังมีจริง .. :) สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว อัลมิตรามารายงานตัวพร้อมสรุปโครงการค่ะ ภาระกิจทุกอย่างเรียบร้อยและบรรลุวัตถุประสงค์ค่ะ ความรู้สึกในตอนนี้ เปี่ยมสุขค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 13:16 น. - comment id 719660
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว......... ฝีมือกลอนคุณพี่ดอกแก้วดีมากเลยค่ะ มะกล้าเข้ามาป่วน ให้เสียอรรถรส ข้าน้อยศรรกรา ขอคารวะด้วยใจจริงค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 14:49 น. - comment id 719667
ตอนนี้ไม่ต้องการรู้ลึกแล้วค่ะ เรื่องบางอย่างรู้ไปก็ทำให้เจ็บปวด สู้ปิดหู ปิดตา ปิดปากซะบ้างในบางเวลาค่ะ สบายดีหรือเปล่าคะพี่ดอกแก้ว คิดถึงเสมอนะคะ
4 กรกฎาคม 2550 14:10 น. - comment id 719694
กลอนเพราะมากค่ะ จะเก็บไว้เป็นบทเรียนสอนใจ สวัสดีค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 16:02 น. - comment id 719745
4 กรกฎาคม 2550 16:02 น. - comment id 719747
4 กรกฎาคม 2550 16:03 น. - comment id 719748
4 กรกฎาคม 2550 16:03 น. - comment id 719749
4 กรกฎาคม 2550 16:04 น. - comment id 719750
4 กรกฎาคม 2550 16:05 น. - comment id 719752
4 กรกฎาคม 2550 16:05 น. - comment id 719753
4 กรกฎาคม 2550 16:06 น. - comment id 719754
4 กรกฎาคม 2550 16:06 น. - comment id 719755
4 กรกฎาคม 2550 16:06 น. - comment id 719756
4 กรกฎาคม 2550 16:07 น. - comment id 719759
4 กรกฎาคม 2550 16:08 น. - comment id 719760
แวะมารับข้อคิดดีๆจากพี่ดอกแก้วขอรับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ช่วงหน้าฝนไม่สบายกันง่ายดาย
4 กรกฎาคม 2550 16:48 น. - comment id 719788
คนรู้ลึกกับคนคิดลึกต่างกันเนาะ
4 กรกฎาคม 2550 16:52 น. - comment id 719792
แพรวยังด้อยมากในหลายๆเรื่องค่ะ ค่อยๆเรียนรู้ แม้ยังไปไม่ลึกเท่าไหร่ แต่ก็จะพยายามค่ะ ขอบคุณกลอนดีๆของพี่ดอกแก้วที่เตือนสติเด็กโง่ลึกอย่างแพรว คิคิ ขอบคุณค่ะ แพรวไม่เห็นพี่ดอกแก้วแวะมานานเลย คิดถึงค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 18:18 น. - comment id 719863
การเข้าใจผู้อื่น ยังไม่เท่ารู้จักตัวเอง... :)
4 กรกฎาคม 2550 22:24 น. - comment id 719960
ที่สุดแห่งธรรมะคือ อนัตตา เป็นผล ใบไม้ในป่า เป็นเหตุให้เข้าถึงใบไม้ในกำมือ รู้ทุกข์ จะรู้ธรรม ผมตีความในงานเขียนของพี่ดอกแก้วได้เช่นนี้ ยอดเยี่ยมมาก
5 กรกฎาคม 2550 01:29 น. - comment id 720005
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว
5 กรกฎาคม 2550 05:49 น. - comment id 720046
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว กลายเป็นคนรู้กว้างแต่โง่ลึก เพราะคิดนึกนอกตนค้นปัญหา คิดเรื่องราวเป็นระบบด้วยอัตตา ว่าบังคับบัญชาได้แน่นอน นางชอบบทนี้ที่สุดเลยค่ะ เพราะเจ้าความยึดมั่นถือมั่นตรงนี้กันอย่างเหนียวแน่น ถึงทำคนเราเป็นทุกข์ พี่ดอกแก้วสบายดีนะคะ ระลึกถึงเสมอๆ ค่ะ
5 กรกฎาคม 2550 08:17 น. - comment id 720122
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว... บางสิ่ง บางอย่างก็อย่าไปรู้มันเลย... เรื่องบางเรื่องก็เป็นอันตรายเมื่อรู้ อย่างตอนนี้ กำลังเผชิญ.... ทำได้แต่นิ่ง นิ่ง...พูดไม่ได้... คงเพียงควบคุมสติตัวเอง ความคิดตัวเองให้ดีที่สุด ณ ตอนนี้... รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึงห่วงใยเสมอ...
5 กรกฎาคม 2550 13:14 น. - comment id 720258
สวัสดีค่ะ ...พี่ดอกแก้ว ไม่รู้ติ้น ลึก หนา บาง อะไรเลยค่ะ รู้แต่ว่าคิดถึงพี่ดอกแก้วกับพี่กิ๊ฟที่สุดค่ะ
8 กรกฎาคม 2550 23:41 น. - comment id 721522
8 กรกฎาคม 2550 23:42 น. - comment id 721523
8 กรกฎาคม 2550 23:42 น. - comment id 721524
8 กรกฎาคม 2550 23:42 น. - comment id 721525
8 กรกฎาคม 2550 23:42 น. - comment id 721526
8 กรกฎาคม 2550 23:43 น. - comment id 721527
8 กรกฎาคม 2550 23:43 น. - comment id 721528
8 กรกฎาคม 2550 23:43 น. - comment id 721529
8 กรกฎาคม 2550 23:43 น. - comment id 721530
11 กรกฎาคม 2550 11:07 น. - comment id 722804
แต่ว่า คมช. เขาบังคับบัญชาอยู่นะครับ พี่ดอกแก้วสบายดีนะครับผม
31 กรกฎาคม 2550 11:18 น. - comment id 731732
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
