ฉันรักเธอมากไหมใจเธอรู้
ใช่ขี้ตู่ตี๊ต่างร้างแหนหวง
รักเธอมากกว่าใครใช่แค่ควง
ทั้งเป็นห่วงหวังดีมีอาทร
อาจจะดูไร้ค่าติน่าเบื่อ
ด้วยมิเชื่อชอบระแวงแต่งเรื่องหลอน
คิดว่าฉันนั้นรักเร่เห่เว้าวอน
แล้วยอกย้อนยั่วใจให้ระทม
คำว่ารักจากฉันนั้นเอ่ยยาก
แต่รับปากฝากรักไว้ไม่ขื่นขม
ทั้งทอถักภักดีมิมีตรม
อย่าห่อห่มระแวงคลางแคลงใจ.
28 พฤศจิกายน 2550 09:30 น. - comment id 794341
เหนื่อยและเจ็บที่ไม่มีใครเห็นค่าของความรัก ใช่ไหมคะนางฟ้า

28 พฤศจิกายน 2550 10:32 น. - comment id 794393
ยากเหลือเกินอยากยุดยั้งในความรัก ได้ตระหนักถึงเหตุผลแต่หนหลัง ได้ตรึงตรองนึกคิดใจมีพลัง หยุดความหวังในความรักยากจะพรรณา.

28 พฤศจิกายน 2550 11:08 น. - comment id 794406
มารับกำลังใจก่อน เด่วไปหารักทีหลังนะคะ

28 พฤศจิกายน 2550 11:27 น. - comment id 794423
ใช่ค่ะ คิดเหมือนคุณยาแก้ปวด มารับกำลังใจก่อน ส่วนความรักหาทีหลัง อิอิ ไม่มีกะเค้าซะที่ 555 เซงจิต

28 พฤศจิกายน 2550 13:03 น. - comment id 794474
สวัสดีครับคุณนางฟ้า กลอนไม่หวานมากนัก แต่แฝงไว้ด้วยความจริงใจ น่ารักจริงๆครับ

28 พฤศจิกายน 2550 16:36 น. - comment id 794528
.ใช่ค่ะคุณเพียงพลิ้ว
ใช่ค่ะพี่นกยูง
ได้เลยค่ะคุณยาแก้ปวดขา
ได้เลยจ้าหนูเพียงแพรว
% 66%
ขอบคุณค่ะคุณเบรฟฮาร์ท...ตอนนี้เขียนกลอนหวานๆไม่ค่อยออกค่ะเพราะงานวุ่นจ้า

29 พฤศจิกายน 2550 08:39 น. - comment id 794692
สู้ต่อไปนะคะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

3 ธันวาคม 2550 16:48 น. - comment id 796152
ขอบคุณค่ะคุณเวลา

5 ธันวาคม 2550 15:25 น. - comment id 797004
