ไออรุณกรุ่นกำจายสายลมหนาว
มองแสงดาวลาลับกับฟ้ากว้าง
ณ ขอบฟ้าแสงสีทองส่องรางราง
ยามฟ้าสางสายลมครวญปั่นป่วนใจ
ยะเยือกกายผิวสะท้านผ่านลมหนาว
ใจปวดร้าวระรัวขวัญซ่านหวั่นไหว
ด้วยหวั่นหวาดวาดระแวงจิตแกว่งไกว
ถึงคนไกลกลัวมิจำคำสัญญา
เจ้าความรักร้อนรุ่มรุมร้อนเร่า
ช่างน่าเศร้ากระไรไฟเสน่หา
มีทั้งร้อนและเย็นได้ในพริบตา
ปริศนาที่ทุกคนหลงวนเวียน
เป็นเบี้ยหมากฝากชะตาฟ้าลิขิต
ชี้ถูกผิดจิตวนกลกามเทพเขียน
แผลงศรรักปักใจให้บทเรียน
ดีร้ายเปลี่ยนตามโศลกโชคชะตา
หากใจสงบจบลงตรงปล่อยว่าง
ความอ้างว้างว้าเหว่ไม่เร่หา
แต่นี่ใจใช่ติดหลงไร้เลิกรา
ดับปรารถนายากนักหักห้ามใจ.....
10 กุมภาพันธ์ 2551 11:51 น. - comment id 820697
สวัสดีครับ คุณ Salukphin ดับไฟรัก ดับไป ทำไมเล่า หรือรักรุ่ม ร้อนเร่า เพลิงเผาผลาญ ขอแค่คุม ไฟรักขอ พอประมาณ คงพบพาน รักละมุน อุ่นชีวี

10 กุมภาพันธ์ 2551 11:54 น. - comment id 820699
เพราะค่ะ คุณสลักพิณ

10 กุมภาพันธ์ 2551 14:27 น. - comment id 821855
ราคคฺคินา โทสคฺคินา โมหคฺคินา อันไฟใดแผดเผาให้ร้อนรุ่ม เอาน้ำชุ่มรดราดก็อาจหาย เผาหมดเชื้อวอดดับก็กลับกลาย ร้อนก็หายคืนเย็นให้เห็นกัน แต่ไฟกาฬผลาญใจใครจักละ ไฟราคะรุมเร้าเข้าผกผัน ให้ร้อนรุ่มกลุ้มใจไฟไร้ควัน แต่ฤทธิ์นั้นร้อนเร่าเผาอุรา อีกทั้งไฟโทสาโกรธาร้าย มันอาจหมายเผาใจให้ร้อนฉ่า อันน้ำใดจะร้อนแห่งโกธรา เผาโลกากายใจให้ร้อนรน และทั้งไฟโมหะปะทะเข้า ให้หลงเข้าอวิชาพาสับสน มันเผาไหม้หัวใจให้มืดมน ให้ดั้นด้นมืดตาพามืดใจ.....

10 กุมภาพันธ์ 2551 14:28 น. - comment id 821856
เพิ่มจ้า....อันน้ำใดจะดับร้อนแห่งโกรธา..

10 กุมภาพันธ์ 2551 14:44 น. - comment id 821858
อ่านะ..ใครไม่รักก็ช่างเขาเนอะๆ...ป รัก คนเดียวก็พอแว้วว
เอาดอกกุหลาบแดงมาแจกก่อนใครเลยค่ะ ให้นางฟ้ามีความสุข และมีความรักที่สดใส ด้วยจ้า
ป.ล. ถ้ายังดับไฟไม่ได้ ต้องเรียกใช้บริการ รถดับเพลิงของทั่นนายกฯ คนใหม่ดูนะคะ คริๆ..หาเรื่องอีกแระ ป

10 กุมภาพันธ์ 2551 18:47 น. - comment id 821899
อย่าดับไฟรักดวงนี้ก็แล้วกันนะคะ เอาไฟรัก มาฝากค่ะ

10 กุมภาพันธ์ 2551 20:02 น. - comment id 821924
พิษความรักปักลงตรงใจนี้ ดวงฤดีร้อนรุ่มกลุ้มไฉน กว่าระงับดับลงคงสิ้นใจ เหลืออาลัยให้หวนครวญคะนึง ดีจ้าหนูนางฟ้า...จะเข้ามาดับไฟสวาทที่ห้องนี้ซ้ากหน่อย มะทราบว่าจะพอดับได้บ้างมั้ยเจ้าคะ

10 กุมภาพันธ์ 2551 20:28 น. - comment id 821935
จะดับไปทำไมอันไฟรัก ล้ำค่านักเลอค่ากว่าสิ่งไหน เพียงมายาหุ้มจิตผิดแปลกไป รักยิ่งใหญ่เสมอเธอใคร่ครวญ มีรักแล้วมีทุกข์ลุกดวงจิต ลองครวญคิดเหตุใดใจปั่นป่วน ถ้ามิใช่ใจยึดมั่นรักรัญจวน ทุกสิ่งล้วนเกิดจากใจใช่รักเลย.... อยู่ที่การให้คุณค่า อยู่ที่ความเข้าใจ อยู่ที่ความเสรีอิสระ อยู่ที่ความแจ้งความจริง รักจะทำอะไรใครได้ ถ้าใจไม่หลง? ใครจะทำให้ใจทุกข์ได้ถ้าใจไม่ยอมรับ? มัจจุราชคร่าชีวิตเราได้ไฉนถ้าเราไม่ยอมตาย? ทุกสิ่งอยุ่ในกำมือเราหาใช่ใครไม? อิอิอิ มั่วอีกแล้วคีตากะ

10 กุมภาพันธ์ 2551 20:41 น. - comment id 821946
ไฟรัก...ยากจะดับ ขนาดดับแล้ว ยังเป็นถ่านไฟเก่าที่รอวันปะทุขึ้นมาอีกได้ อิอิ

11 กุมภาพันธ์ 2551 13:58 น. - comment id 822147
ดับได้ยาก...จริงจริง....ไฟรักนี้..

11 กุมภาพันธ์ 2551 15:00 น. - comment id 822158
ไฟไหนลุกได้...ไฟนั้นย่อมดับได้.. ให้กำลังใจนะ วัน..เวลา จะทำให้ไฟหยุดไปเองจ้ะ....ถ้าไม่ไปข้องแวะถ่านไฟเก่า....อิอิ
