กุมภาพันธ์ล่วงสู่วันคืนเหน็บหนาว
ดินก็ร้าวเป็นรอยแยกแตกระแหง
สายลมก็กระหน่ำซ้ำรุนแรง
ใบไม้แห้งปลิดปลิวร่วงลงสู่ดิน
ราวบรรยากาศแห่งการพลัดพราก
จะฝังฝากสิ่งใดใกล้แดดิ้น
เพลงใบไม้ปลิดใบใครได้ยิน
เพลงแห่งการคืนถิ่นที่เกิดกาย
เกิดมาตามกาละวัฏฏะจักร
แค่พิงพักชั่วขณะจะสลาย
สัจธรรมย้ำการเกิดและเจ็บตาย
ทุกข์สุขภายกายใจรู้ชั่วครู่เวลา
ขณะใบไม้ร่วงหล่นอาจหม่นเศร้า
ดอกไม้เจ้าชูช่อต่อฝันกล้า
แม้ท่ามกลางความแห้งแล้งแห่งพสุธา
บานเบ่งมาประดับไว้ให้เชยชม
กุมภาพันธ์อัศจรรย์แห่งกาลนี้
แสนสุดที่จะเหน็บหนาวรวดร้าวขื่นขม
แต่งดงามด้วยดอกไม้ให้เพลินภิรมย์
จะจ่อมจมกับสิ่งใดให้เลือกเอา.
ปริศนาแห่งธรรมชาติปรารถนา
สิ่งใดพาจิตใจให้โง่เขลา
แยกแยะได้สิ่งใดไว้แนบเนา
เพียงใฝ่เฝ้าค้นหาสัจธรรม
.
เกรียงไกร หัวบุญศาล
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑
14 กุมภาพันธ์ 2551 19:23 น. - comment id 823793
คืนวันเปลี่ยนตามกาลเวลา คนก็เปลี่ยนแปรตามกาลเวลา ทุกสิ่งต่างสลายไปตามกาลเวลา.. เป็นวัฏจักรมั้งคะ ไม่ว่าเดือนไหน...ก็ไม่แตกต่าง

14 กุมภาพันธ์ 2551 19:44 น. - comment id 823828
สวัสดีครับคุณเฌอฯ นานแล้วที่ผมไม่ค่อยได้เข้ามาที่รี่

14 กุมภาพันธ์ 2551 20:19 น. - comment id 823887
Happy valentine's day ka.

14 กุมภาพันธ์ 2551 20:46 น. - comment id 823935
เช่นกันครับคุณภัคฯ
