หน้าส่วนตัว
ในคืนที่ดวงดาวกำลังหลับตา
คนที่อยู่อีกฟากฟ้ากำลังส่งความคิดถึง
อาจเป็นใคร...ที่เธอไม่เคยใส่ใจ...คำนึง
ว่ารู้สึกลึกซึ้ง และผูกพันตราตรึง เพียงใด
อาจเป็นเพียงสายลมผ่าน...แผ่วเบา
แม้โอบล้อมมานานเนาว์ก็ไม่ทำให้เธอรู้สึก...สักเพียงไหน
เมื่อทุกคืนที่เธอหลับตา อธิษฐานผ่านฟากฟ้าแสนไกล
คงเป็นคนที่เธอให้ใจ ไม่ว่าเขาทำอะไร ดูยิ่งใหญ่...เสียเหลือเกิน
วันนี้กระซิบเธอ ด้วยเสียงสะอื้นของน้ำตา
ฝากลอยลมผ่านฟากฟ้า ในเวลา...ที่ห่างเหิน
ไม่ว่าพยายามเท่าใด ก็ยังคงไกล...เสียเหลือเกิน
เธอเองยังคงหมางเมิน และช่องว่างระหว่างทางเดิน..
....ก็ยังคง...เท่าเดิม...
ละอองน้ำ 4 มี.ค. 2545 12:57 น. - ID 11579 
761
3
0
4 มีนาคม 2545 14:01 น. - comment id 38519
ใจมันลอยไปไหนหล่ะจ๊ะ อยากตามใจไปหรือป่าว มีหนังสือเล่มหนึ่งเขียนว่า ถ้าเรารู้ตัวว่าหัวใจอยู่ที่ไหน สักวันตัวจะตามไปอยู่กับหัวใจ...เป็นงี้ป่าว
4 มีนาคม 2545 14:28 น. - comment id 38522
ถ้าเรารู้ตัวว่าหัวใจอยู่ที่ไหน สักวันตัวจะตามไป ........ แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นการตามไปอยู่กับหัวใจ.... หรือตามไปเก็บหัวใจตัวเองกลับมา....
4 มีนาคม 2545 17:37 น. - comment id 38551
เพราะมาก...เศร้า...และเหงามากเลยล่ะ แต่ละอองน้ำเขียนกลอนเศร้าเพราะนะ....ชอบจัง
4 มีนาคม 2545 23:13 น. - comment id 38660
อย่าปล่อยให้ใจลอยไปไกลนัก เดี๋ยวใจจะหลงทาง กลับมาไม่ถูก..
5 มีนาคม 2545 12:39 น. - comment id 38738
จะอยู่ไหน...ก้อใจเรา...แฮะ..แฮะ
5 มีนาคม 2545 21:34 น. - comment id 38824
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะ
9 กันยายน 2545 19:52 น. - comment id 74881
วิ่งไล่จับใจลอยๆของยอดมานุด (แฮ่กๆ ลอยไปเร็วจัง)...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด