บันทึกรอยฝันจันทรา ดำเนินแห่งกาลเวลาที่วาดไหว ผละอุ่นแสงตะวันล่วงครรไล เราจากไกลจากฝันจากวันคืน ในอุ่นอ้อมแผ่นดิน สรรพสิ่งอันคุ้นชินจารึกชื่น หัวใจผู้ทระนงคงหยัดยืน ฝ่ากระแสกาลกลืนวันเวลา กวี ....! ถ้อยวิถีอันพิลาศปรารถนา ร่ายรู้สึกอ่อนไหวในแววตา เขียนมรรคาทายทักจักรวาล ถ่ายทอดความรู้สึก จากผลึกอาทรอันอ่อนหวาน ในบางกร้าวรอยแฝงกำแหงกาล ร่ายสราญโลกย้ำคำชีวิต ใช่ริ้วรอยไร้สาระของเมฆหมอก ความรู้สึกพร่ำบอกย้ำลิขิต มาตรฐานหัวใจเล่าใครคิด มาแบ่งแยกจริตแยกกวี ใช่ริ้วรอยไร้สาระของแสงจันทร์ ทุกผู้ย่อมมีฝันโอบวิถี ความรักจึงชักพาทุกนาที ทุกคนเป็นกวี....เพราะความรัก ......................... โดยคำ ลานเทวา
15 สิงหาคม 2551 10:17 น. - comment id 885878
ผมชอบงานเขียนแบบนี้ครับ อ่านแล้วคล้ายว่ามีอะไรแฝงอยู่
15 สิงหาคม 2551 14:56 น. - comment id 885950
ดีจ้า....คุณลานเทวา.... แวะมาอ่านงานเพราะๆจ้า....ทุกคนเป็นกวี....เพราะความรัก ....ช่ายเลยแม้จะไม่เก่งอะไรแต่ก้อมีใจรักที่จะเขียนอ่ะจ้า หุหุ
16 สิงหาคม 2551 15:10 น. - comment id 886248
จำได้ว่าแรกๆก็อ่านกลอนของคุณ ผ่านมาพอสมควรก็ยังอ่าน และ ยิ่งชอบขึ้นเรีอยๆ ดีมากเลย
17 สิงหาคม 2551 13:58 น. - comment id 886854
ติดตามทุกผลงานคุณภาพค่ะ