แม้วันนี้ไม่เห็นหน้าก็เป็นสุข
ถึงจะทุกข์ปานใดไม่หน่ายหนี
ไม่ว่าสุขหรือจะทุกข์รักอยู่ดี
ดวงฤดีมอบไว้ให้เธอครอง
วันเวลาผันผ่านไม่อาจเคลื่อน
ดาวจะเลื่อนเมฆจะคล้อยไม่ถอยหนี
จะคอยอยู่เคียงข้างแม่อารีย์
ไม่ว่านานกี่ปีจะคอยรอ
เฝ้าหนอเฝ้า...คอยรอคอยคิดถึง
ถามว่าหนึ่งในใจใครกันหนอ
ตอบมาได้เพียงคำเดียวไม่ต้องรอ
จะพูดต่อกี่คำก็คือเธอ
ถึงเวลาผันผ่านไม่อาจพบ
ฟ้าจะลบตินมลายไม่คลายหนี
จะคอยตามไปทั่วชั่วชีวี
แม้ปฐพีแยกห่างขอตามไป.
6 กันยายน 2551 11:17 น. - comment id 893113
เธอจะตามหรือว่าเธอจะรอ คิดนานพอแล้วค่อยตอบมาก็ได้ ฉันจะได้คิดต่อทำเช่นไร เธอตามไปฉันจะได้หนีให้ทัน

6 กันยายน 2551 12:31 น. - comment id 893145
แวะมาเยี่ยมค่ะ

6 ตุลาคม 2551 16:47 น. - comment id 902780
กินใจดีน๊าชอบ ชอบ แต่งให้ใครเหรอ? หรือว่าให้ตัวเอง
ถ้าคุณแต่งกลอนให้ใครสักคนเขาคงดีใจน่าดูแม้ว่ามันจะมั่วไปหน่อย
