เพราะฉันรู้...ว่าเธอรู้สึกเช่นนั้นจริง และอารมณ์เป็นสิ่ง...บังคับไม่ง่าย ขอบใจ...ที่รู้สึกดี ทำดีด้วย ตั้งมากมาย จนฉันเองไม่อาจทำลาย...น้ำใจที่มี แต่อยากให้เธอคิด...ให้มากกว่านั้น เพราะอีกคนที่เธอผูกพัน...ก็ยังอยู่ตรงนี้ ความรัก...ไม่ได้เกิดจากความเป็นไปได้ หรอกคนดี ใช่ว่ามากคนแล้วจะไม่มี...ความเสียใจ เราไม่อาจแลกร้อยจากห้าสิบ... สิ่งที่หวังจะยิ่งไกลลิบ...จากความหวั่นไหว เธอไม่อาจแลกใจคน...จากใจเธอเพียงครึ่งใจ กลับไปรักษาเขาเอาไว้....ก่อนที่เธอจะไม่เหลือใคร ...เลยสักคน...
ละอองน้ำ 28 ก.ย. 2551 11:36 น. - ID 119159 
2328
5
0
28 กันยายน 2551 23:05 น. - comment id 900284
มุมมองเรื่องราวสร้างสรรค์ดีครับ จบกลอนเข้าใจง่าย เรื่องราวกระชับ กลอนแต่งได้ไพเราะครับ ใช้คำง่ายๆ จะคอยติดตามผลงานต่อไปนะครับ
29 กันยายน 2551 09:18 น. - comment id 900342
จบได้ดีจังค่ะ
29 กันยายน 2551 13:32 น. - comment id 900408
กลัวนะคะที่จะไม่เหลือใครสักคน ขอบคุณมากค่ะละอองน้ำ
29 กันยายน 2551 13:35 น. - comment id 900412
ถ้าห้าสิบสองใบถึงจะแลกร้อยได้อ่ะ...อิอิคิดถึงนะจ๊ะ ละอองน้ำ
29 กันยายน 2551 21:19 น. - comment id 900683
หน้าส่วนตัว
" I-w-a-ย์-U-o- "
ขอบคุณที่จะมาติดตามนะคะ แต่บางคนเคยทักว่าเขียนปีละบท ก็หวังว่าจะไม่ลืมกันไปซะก่อน
ผู้หญิงช่างฝัน
อยากให้ชีวิตจริงก็จบดี ๆ ด้วยเหมือนกัน
เพียงพลิ้ว
ทุกคนก็คงรู้สึกเหมือน ๆ กันค่ะ
โคลอน
จะเอาร้อยห้าสิบมาแลกก็ได้นะ ไม่ว่ากัน
ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันน้า
5 ตุลาคม 2551 03:22 น. - comment id 902428
มาตอกบัตร
25 ตุลาคม 2551 22:40 น. - comment id 907538
มาช้าเชียวซนคุง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
