ปล่อยใจล่องท่องไปในฟ้ากว้าง ความอ้างว้างจางหายคลายขื่นขม จืดเจือจางพร่างไปกับสายลม ทุกข์ระทมวอนฟ้าพากระจาย ความว่างเปล่าเงียบเหงาเข้าครองจิต ดวงชะตาชีวิตเสื่อมสลาย จักหายารักษามาผ่อนคลาย มีใครพอหาให้ได้บรรเทา ในบ้านกลอนมีไหมฉันใฝ่หา พิมญดามีไหมพอคลายเหงา ยาแก้ปวดก็ได้หายมึนเมา ครูพิมช่วยให้ทุเลาใจเลื่อนลอย ฝากฝันพี่ที่ช่วยเตือนสติ กุ้งก้ามกรามนี่ซิพาคลายหงอย สลักฟินพี่ดอกแก้วเฮาชาวดอย ทั้งฉางน้อย พรรณ พุด จุดประกาย พี่ดอกแก้ว พี่กันนาฯ ขอยาหน่อย แก้เหงาหงอยเถิดนะก่อนจะสาย นรศิริ ไหมแก้วฯครูกระดาษทราย หากเหงาหายจักขอบคุณการุณมา กิตติเวทย์ วินิจฉัยในทีท่วง มิหมดห่วงช่วยทีอัลมิตรา รัมณีย์อยู่ที่ไหนไม่นำพา ฝากชีวาน้อยนี้ที่บ้านกลอน
วชรกานท์ 2 พ.ย. 2551 15:38 น. - ID 120096 
1015
11
0
2 พฤศจิกายน 2551 15:48 น. - comment id 909720
เย้...หนูนางฟ้าขอจองก่อนที่ 1 นะคะ
2 พฤศจิกายน 2551 15:58 น. - comment id 909721
Slakphin ที่1 ได้พึ่งจิต เห็นที่ชีวิตคงรอดแน่ อย่างน้อยหนึ่งนางฟ้ามเหลียวแล ไร้ยาแก้แค่เป่ามนต์ปนรอยยิ้ม
2 พฤศจิกายน 2551 17:04 น. - comment id 909737
รีบเอายาคลายเหงาเข้ามาให้ เดี๋ยวป่วยไข้เจ้าของบ้านหมองศรี เคยสนุกเขียนอ่านกลอนเพลินฤดี ไยน้องนี้กลัวเหงาเศร้าทำไม
2 พฤศจิกายน 2551 17:50 น. - comment id 909759
เก่งจังคะ พิมมาแย้ววววววววว
2 พฤศจิกายน 2551 18:01 น. - comment id 909768
ไม่มีชื่อเรา เฮ้อ รอดตัว มาบ่นเหงาๆอะไรแถวนี้คะ คุณผอ. ครูสาวๆที่โรงเรียนเยอะออก ผ่านมาแซว อย่าโกรธน่ะนะ ผอ.คนดี
2 พฤศจิกายน 2551 20:21 น. - comment id 909847
เอายาแก้เหงา มาส่งให้.. ทานเช้ากลางวันเย็น วันละเม็ดนะจ๊ะ หากอาการยังไม่ดีขึ้น ให้กระดกบรั่นดีบางๆตามก่อนนอนจ๊ะ
2 พฤศจิกายน 2551 21:27 น. - comment id 909885
กุ้งก้ามกรามงานยุ่งจนพุงพลุ้ย ยินเสียงคุยถามหาบอกว่าเหงา ร้องเรียกเพื่อนเสียงลั่นหวังบรรเทา ดับเหี่ยวเฉาว้าเหว่หวังเฮฮา จึงมาเยือนสักหน่อยพร้อมรอยยิ้ม สองมือพิมพ์กลอนตอบมอบตรงหน้า หากล่วงเกินผอออต้องขอขมา ได้โปรดอย่าลงโทษด้วยโกรธเคือง อยู่โรงเรียนครูสาวทั้งขาวอวบ อย่ากินรวบเมียเห็นจะเป็นเรื่อง แต่ถ้านิ่งยิ่งเหงาปล่อยเปล่าเปลือง จงย่างเยื้องลีลาหมาหยอกไก่ หยิกแกมหยอกแก้เหงาคงเข้าท่า แอบยักคิ้วหลิ่วตาดีกว่าไหม พอกระปรี้กระเปร่าเพราะเร้าใจ ค่อยกลับไปหาเมียเฝ้าเคลียคลอ นี่แหละยาชั้นดีนะพี่ท่าน รับประทานทันทีไม่มีหงอ ทั้งหนุ่มแก่พ่อหม้ายแม้นายก. ต่างมาขอยาดีไม่มีอายแวะมาส่งยาครับ
2 พฤศจิกายน 2551 22:28 น. - comment id 909947
ยาแก้เหงาเอาไปทำไมน้อง เพื่อนตั้งกองร้อยมาหน้าสลอน ไม่มีใครเปลี่ยวเหงาในบ้านกลอน เพราะมีเพื่อนมาคอยอ้อนให้อุ่นใจ มีแต่ยาแก้ปวดอยู่ขวดหนึ่ง ที่มาถึงคนที่หกยกเหล้าใส่ บอกสูตรยาแก้เหงาเมาเรื่อยไป ไม่รู้ใครเหงากว่ากันวันหมดยาลมหนาวเริ่มจะแผ่ว ..พากันเหงาจนงอมแงมแล้วหรือนี่
2 พฤศจิกายน 2551 22:40 น. - comment id 909951
........แหะ.แหะ.. ละเมอ ตื่นมาคะ ขอบคุณนะคะ แหมๆ คิดว่า ฝากใจใส่กระทงซะอีกคะ
3 พฤศจิกายน 2551 00:15 น. - comment id 909993
รัมณีย์น้อมนำพาเวลานี้ อาจจะดึกหน่อยนะพี่อย่าเพิ่งหลับ เอาดนตรีมาบรรเลงพร้อมร้องรับ จะขับกล่อมก่อนหลับสดับเพลิน
3 พฤศจิกายน 2551 08:06 น. - comment id 910030
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณครูวัชรกานท์ ฝากไว้เมื่อไหร่จะมาเอาคืนล่ะคะ แต่ไม่เป็นไร มีคนช่วยดูแลเยอะแยะเลย เช้านี้ก็ส่งดอกไม้สวยให้ก่อนทำงานละกันค่ะคุณครู
3 พฤศจิกายน 2551 15:23 น. - comment id 910112
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณวชรกานท์
มาให้กำลังใจด้วยคนค่ะ
4 พฤศจิกายน 2551 09:33 น. - comment id 910315
ขอบคุณพี่กันนาฯยาคลายเหงา รูสึกตัวเบาขึ้นมากโข น้ำหนักลดลงหลายกิโล ดูหัวโตก้นปอดยอดขุนพล
4 พฤศจิกายน 2551 09:39 น. - comment id 910318
พิมญดามาเยี่ยมแย้ววววววว แม่ดวงแก้วแห่งบ้านกลอนผ่อนลงได้ ยาขนานทิพย์โอสถเหงาหมดไป โรคหัวใจหงอยเหงาบรรเทาลง
7 พฤศจิกายน 2551 13:01 น. - comment id 911299
เพียงหยดน้อย หนึ่งน้ำใจ หยดเล็กเล็ก ขอปลุกเสก เป็นยาดี มีมนต์ขลัง เป็นแรงใจ ให้ครูวัชร มีพลัง ทุกข์พ่ายพัง กลับแช่มชื่น อีกหมื่นปี.
9 พฤศจิกายน 2551 14:43 น. - comment id 911951
ลืมชื่อพี่ช่อ...ไปได้ไงครับ...
9 พฤศจิกายน 2551 14:45 น. - comment id 911952
ยาของยาแก้ปวดนี่..ขนาดสุดท้ายน่าจะดีที่สุด...อิอิ
9 พฤศจิกายน 2551 14:49 น. - comment id 911954
ยาของ...กุ้งก้ามกรามนี่...เข้าที ...
9 พฤศจิกายน 2551 14:50 น. - comment id 911956
ขอบคุณพี่ดอกแก้วที่มาเยือน
9 พฤศจิกายน 2551 14:52 น. - comment id 911957
ใกล้แล้วครับ...ฉางน้อย....วันลอยกระทง
9 พฤศจิกายน 2551 14:55 น. - comment id 911960
รัมณีย์............... ครูกระดาษทราย................. ไหมแก้วฯ................ ปักษาสวรรค์............ ขอบคุณสำหรับกลอนและมาเยี่ยมชม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
