คือจุดเปลี่ยน..
ที่ใจเขียนจดจำย้ำเสมอ
คำรักหน่ายจ่ายแจกแยกจากเธอ
นำเสนอเนื้อใจจำได้ดี
จึงเปลี่ยนใจให้แกร่งแข็งกว่าเก่า
ลืมเรื่องเศร้าโศกเลวร้ายผลักพ่ายหนี
จบรักร้าวหนาวเหน็บเจ็บเสียที
เติมแสงสีสู่ใจใส่เรืองรอง
แล้ววันนี้นี่น่าขันมันตลก
เธอหยิบยกย้อนนิยามความหม่นหมอง
บอกใครใครใจฉันดำทำเมินมอง
หลอกให้ปองหลงรักผลักร้างรา
หยุดสับปลับกลับกลอกหลอกใครเถอะ
หยุดเปื้อนเปรอะคำขานหว่านเสน่หา
หยุดคารมถมหวานการเจรจา
ก่อนเสียหน้าว่าฉันหมิ่นสิ้นเชิงชาย
อย่าพึงคิดเคยชิดชอบตอบเสนอ
ฉันและเธอยากก้าวย่างสร้างสิ่งหมาย
จบคือจบลบหวังวาดขาดมลาย
เหมือนน้ำลายคายขากถากทิ้งไป
ฉันและเขาเรารักกันมั่นเสมอ
มิพลั้งเผลอเผื่อรักย้ายผลักไส
ทั้งสัตย์ซื่อถือมั่นคงตรงจริงใจ
ร้อยสดใส่ใส่ขวัญตอบมอบซึ่งกัน.
22 ธันวาคม 2551 15:48 น. - comment id 927235
ใช่แล้วคะเมื่อคิดและตัดสินใจที่จะไปแล้ว ควรจะแฟร์กันหน่อย อย่าทำตัวไร้ศักดิ์ศรี อย่าทำตัวเป็นเด็กเรื่องอะไรที่จบไปแล้ว ก็ควรที่จะจบมันไป จะรื้อฟื้นเพื่อสิ่งใดกัน

22 ธันวาคม 2551 22:21 น. - comment id 927524
เอาน่ะ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ ทำใหม่ใจเย็นๆ เป็นกำลังใจค่ะ
