เธอทั้งหลายแสนดีที่คิดถึง
ใจซาบซึ้งยามขวัญเร่หวั่นไหว
เพราะคำปลอบตอบกำนัลปันสายใย
ชโลมไล้ทิพย์อักษรสุนทรวจี
เป็นหนึ่งแรงแต่งเติมขวัญให้ฉันสู้
ละหดหู่แพ้พ่ายและหน่ายหนี
ตั้งสติไตร่ตรองลองอีกที
ณ วันนี้ใจฉันมอบคำขอบคุณ.
ลืมใจน้อยน้อยใจได้ไหมเล่า
ลืมซึมเซาเศร้าใจลดไม่เพิ่ม
ลืมคืนวันเว้าแหว่งมาแต่งเติม
และส่งเสริมผูกพันมั่นสายใย
ร่วมถักทอก่อรักตักเติมขวัญ
ใส่ใจกันและกันลบหวั่นไหว
สลักร้อยรอยซึ้งซึ่งสายใจ
จารจดไว้ว่าวันนี้ยังมีกัน.
29 ธันวาคม 2551 15:08 น. - comment id 930495
ต่างเป็นกำลังใจให้กันในวันยาก แม้จะหนักเหนื่อยล้าสักแค่ไหน ก็มากล้นเหลือเกินกำลังใจ พร้อมมีให้ร่วมก้าวไปร่วมฝ่าฟัน แม้หนทางข้างหน้ายาวไกลนัก แต่ไม่ยากเกินก้าวให้ถึงฝัน เพราะวันนี้มีทั้งความผูกพัน และเชื่อมั่นกำลังใจได้จากเธอ ................. ขอร่วมแจมด้วยคนนะคะ
