๏ เพราะรู้สึกเหนื่อยหนักอยากพักผ่อน จึงเว้นกลอนห่างหายไร้งานเขียน รู้ ! บางคนแอบคิดสะอิดสะเอียน แต่ต้องเวียนแวะบ้างอย่างจำเป็น เฉกวันวานอ่านกลอนค่อนหดหู่ เหลือบมองดูคำหยามความคิดเห็น เจอะบางเรื่องเคืองขัดซัดประเด็น ขว้างขี้เหม็นคือรางวัลกำนัลเรา ว่างจากงานอ่านกลอนสะท้อนจิต ยอมรับผิดทุกกระแสแล้วแต่เขา หากยังอยากระบายหมายบรรเทา ช้าไยเล่า ! เชิญถล่มให้จมดิน เพราะรู้สึกเหนื่อยหนักอยากพักผ่อน เข้าบ้านกลอนต้องอดทนคนติฉิน แม้ไม่เข้า ฤๅ ต้องทน สิ่งยลยิน ฤๅ ต้องสิ้นจินตนาการเพื่อการนี้ ? ๚ะ๛
อัลมิตรา 25 มี.ค. 2553 12:31 น. - ID 133897 
5545
9
0
25 มีนาคม 2553 12:52 น. - comment id 1114575
เธอคือหนึ่งผู้กล้าที่สามารถ เธอองอาจมากล้นบนวิถี เธอสมดั่งเพชรแกร่งแห่งอัญมณี ขอชีวีจงผ่านพ้นทุกกลไก เทอญ มาร่วมสดุดีค่ะ
25 มีนาคม 2553 13:15 น. - comment id 1114593
หากแม้นเหน็ดเหนื่อยนักอยากพักผ่อน มีเพลงกลอนมากล่อมนะจอมขวัญ เพื่อปลอบให้สหายชื่นคืนชีวัน อย่าไหวหวั่นลุกยืนพลางอย่างมั่นคง มาอ่านงานครับ
25 มีนาคม 2553 13:20 น. - comment id 1114594
สวัสดีค่ะ แวะมาให้กำลังใจนะ ถ้าหนักก็วาง รู้ว่าทำได้ยากแต่ถ้าทำได้ก็เป็นสุขนะ "หน้าที่คือหน้าที่ แต่อย่าผูกพันกันหน้าที่ จนลืมความเป็นตัวเอง" "เราชื่นชอบการเขียนกลอนของคุณนะ และอ่านเสมอมา...ส่วนเรื่องอื่นอย่าไปคิดเลยมันปวดหมองนะ"
25 มีนาคม 2553 13:21 น. - comment id 1114596
ขอยกตัวอย่าง นายกรัฐมนตรี ผู้ที่ทำหน้าที่ดูแลคนทั้งประเทศ ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็มีทั้งคำด่า คำชม ปะปนกันไปทุกครั้ง แม้ก้าวเดินสะดุดล้มต้องก้มหน้า แม้เหนื่อยล้าจากน้ำคำสม่ำเสมอ แม้หวั่นไหวจากไพรีที่พบเจอ มิหยุดเธอหรอกถ้า...ศรัทธามี ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
25 มีนาคม 2553 13:25 น. - comment id 1114597
ใคร..ใคร่ค้าม้า..ค้า.. . ใคร..ใคร่ค้าช้าง..ค้า.. ใจคน ยากจักเข้าใจ แม้กระทั่งใจเราเอง บางทียังงงเลยค่ะว่า ที่เราว่าถูก อาจจะผิดในสายตาคนอื่นก็ได้ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
25 มีนาคม 2553 13:54 น. - comment id 1114609
ใครจะคิดอย่างไรเราห้ามกันไม่ได้ครับอัลมิตรา..เพียงแค่เรารู้ว่าเรากำลังทำอะไรก็พอ....คน..มีหลากหลายประเภทครับ...ปล่อยแล้ววางไว้อย่าไปแบก...เราปล่อยวางครับ..ดอกไม้ชื่อความหวังยังมีอยู่ครับ
25 มีนาคม 2553 14:11 น. - comment id 1114611
ส่งลิลลี่สวยๆมาให้ชื่นใจ
25 มีนาคม 2553 14:15 น. - comment id 1114613
เรามิอาจห้ามใครในความคิด เรามิอาจสั่งผิดสั่งถูกได้ เรามิอาจห้ามคำเหยียดหยามใด เรามิอาจหนีได้ในคำคน.... ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ค่ะ
25 มีนาคม 2553 16:34 น. - comment id 1114682
คิดมาก..
25 มีนาคม 2553 17:12 น. - comment id 1114702
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
25 มีนาคม 2553 17:48 น. - comment id 1114725
แวะมาให้กำลังใจครับ
25 มีนาคม 2553 18:03 น. - comment id 1114738
น่าเห็นใจทำงานหนักปานนี้ จนอยากลี้หลบหายกลายเป็นถัง มองดูเถิดขันกะทะกะละมัง โอ่งไหยังอบอุ่นหนุนใจกัน เปรียบชีวิตเช่นว่า พาชนะ มีบ้างล่ะมิอาจทำตามความฝัน ตราบยังคงหายใจได้ทุกวัน ตั้งใจมั่นอย่าท้อแท้ พาแพ้เลย
25 มีนาคม 2553 18:16 น. - comment id 1114742
...... เพราะรู้สึกเหนื่อยหนักอยากพักผ่อน เข้าบ้านกลอน ต้องอดทนคนติฉิน แม้ไม่เข้า ฤๅ ต้องทน สิ่งยลยิน ฤๅ ต้องสิ้นจินตนาการเพื่อการนี้ ? " เหนื่อยก็พักหนักคลายจนหายเหนื่อย ใจจะเมื่อยมึนมองจนหมองศรี คำติฉินนินทาแค่วาที ใครจะมีน้ำใจเช่นให้มา ทนที่อดงดงานเคยอ่านเขียน แม้ต้องเวียนดูแลกระแสด่า ขว้างขี้เหม็นดื่นดาดอุจาดตา กำนัลข้าฯกำนัลท่านกำนัลเรา เมื่อเล่นเว็บเจ็บใจไม่เจ็บตัว หากไม่มัวเจ็บใจก็ไม่เหงา จินตนาการคงดำรงเนา เป็นนักกลอนนอนเปล่าจะเศร้าใจ ...
25 มีนาคม 2553 18:35 น. - comment id 1114752
มันเป็นเช่นนั้นเอง คำพระท่านว่า
25 มีนาคม 2553 18:48 น. - comment id 1114758
มาเพิ่มกำลังใจให้เทอ.....อีกหนึ่งแรง...... เหนื่อยนัก.........พักก่อนนอนหลับเสีย อ่อนเพลียเสียใจไร้ความหวัง ก็หลับก่อนนอนเพื่อเพิ่มเติมพลัง จุดความหวังเรืองรองของพรุ่งนี้ แล้วตื่นขึ้นอย่างเข้มแข็งมีแรงใหม่ เพิ่มความหวังพลังใจในวันนี้ ยิ้มสู้เถิดเกิดเป็นคนทนให้ดี แล้วจะมีชัยทุกสิ่งอย่ากริ่งเกรง........... ( นักกีฬายกน้ำหนักเค๊าว่า....สู้ว็อยยย....ไง) .
25 มีนาคม 2553 19:58 น. - comment id 1114807
จงอย่าหวั่น..อย่าไหวใจหนักหนัก จงคงมั่น....เฉกหลักที่ตรึงผา จงแลข้าม...เหนือข้อที่ห้อมา จงวางใจ....อุเบกขาปัญหาความ อย่าคือถัง..รอถมจนจมล้น ให้คือถัง..ทะลุก้นมิหล่นย่าม ถูกหย่อนลง..รอดร่วงมิล้วงลาม จักมิล้น..เหลือหามระคายตัว ...กิ่งโศก เองบ่นในลักษณะนี้บ่อยๆ ในที่ทำงาน..คือ มักบ่นว่าเป็นกระโถนท้องพระโรงอยู่เรื่อยๆ ..เพราะหากมีงานประเภทที่ ไม่มีใครรับผิดชอบ..กิ่งโศกต้องเป็นผู้รับทุกทีสิน่า ใหม่ๆ คือท้อแท้..แต่ก็ทำด้วยใจฝืนๆ .. จนต่อมาเราจึงเรียนรู้วิธี แม้นจะไม่เลี่ยงเพื่อเป็นกระโถน..แต่เป็นกระโถนอย่างไรที่ไม่รู้เต็ม
25 มีนาคม 2553 20:01 น. - comment id 1114808
คุณ..อัลมิตราครับเวลาผมอ่านสำนวนกลอนของ คุณที่ไรทำให้นึกไปว่า..คุณน่าจะทำงานเกี่ยวกับ สื่อมวนชนสักแขนงหนึ่งนะ เพราะปลายปากกา คมเหลือเกิน..ยามจรดให้เป็นวลีมันบาดลึกนัก.. ขอบคุณที่มีผลงานดีๆมาให้อ่านครับ..
25 มีนาคม 2553 22:16 น. - comment id 1114862
ใครชอบ ใครชัง ชั่งเถิด ใครเชิด ใครชู ชั่งเขา ใครว่า ใครด่า ทนเอา ใจเรา ร่มเย็น เป็นพอ.. ...แม้แต่องค์พระปฏิมายังราคิน คนเดินดินหรือจะสิ้นคนนินทา.. อย่าเอาคำพูด เกรี้ยวกราด ใส่อารมและหยาบคายมาใส่ใจเลยค่ะ...เราเจตนาดี มุ่งหวังแต่สิ่งดี หากใครคิดร้าย นั่นเป็นเพราะเวรกรรมของเขามันมากเหลือเกิน มากเกินไปจนไม่สามารถมองเห็นสิ่งดีๆที่คนอื่นๆทำ... ...แก้วน้ำ..ถ้าเราถือไว้นานๆ...เราก็จะเมื่อยมือ ยิ่งนานเท่าไร เราก็ยิ่งปวดร้าวไปทั้งแขน..ทางที่ดี ก็ปล่อยวางมันซะ..แค่เติมน้ำลงใส่แก้ววางไว้ ใครกระหายใคร่ดื่มก็ให้เขาหยิบดื่มเอง เราก็แค่ทำหน้าที่หยิบแก้วใหม่มาวางไว้และเติมน้ำให้เขา เท่านั้นก้พอแล้วค่ะ...ขอบคุณนะคะ สำหรับการสร้างสรรค์สิ่งดีๆ มิตรภาพตราบสิ้นดินฟ้า...
25 มีนาคม 2553 23:40 น. - comment id 1114875
หวัดดีคับ...คุงอัลฯ หมอกโพนคลุม คุแจ้ง ควันไฟ แลมุ่งแหวก แทรกใจ ปลิดเชื้อ กลับกลายก่อการณ์ไกล ควันแผ่ คลุมเผือ พิษซ่านลาม กัดเกื้อ เกาะเกล้า เราเอง... หมอกแลมอง คล้ายๆควัน.... ควันก็แลมอง...คล้ายหมอก...ขอรับ.... คิดซะว่า...ในหมอกมันมี กลิ่น ควัน...อยู่ คนก็เลยคิดว่า ที่เห็นมันเป็นควัน...ทั้งหมด อย่าหวั่นไหว...เลยขอรับ...
26 มีนาคม 2553 01:44 น. - comment id 1114889
น่าเห็นใจแม่บ้านนะคะ แต่เชื่อเถอะนะคะ ว่า....สมาชิก ที่อยู่ใต้ร่มเงาบ้านหลังนี้ เห็นใจ และเข้าใจคุณค่ะ เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้เช็ดถูนะคะ
26 มีนาคม 2553 08:51 น. - comment id 1114932
อันคำคนเวียนวนลอยลม ควรหรือจะมาเศร้าตรม เอาอารมณ์ของตัวเป็นใหญ่ ฝากเพลงเพราะมาดับอารมณ์เศร้า ขอให้มีความสุขแต่นี้ต่อไปครับ
26 มีนาคม 2553 09:19 น. - comment id 1114968
ท่องไว้ค่ะ..อย่าใส่ใจ ไร้สาระ
26 มีนาคม 2553 13:24 น. - comment id 1115069
อย่าใส่ใจเลยค่ะ แรกๆ อ้อมก็เครียด พักหลังรู้สึกเฉยๆ เพราะไม่อ่านค่ะ อิอิ เอากำลังใจมาให้พี่ค่ะ
26 มีนาคม 2553 17:07 น. - comment id 1115162
อย่าคิดมาก ไม่ต้องไปใส่ใจมากมายนักหรอกครับ ^ ^
29 มีนาคม 2553 16:27 น. - comment id 1115193
รู้สึกมีอิสระเมื่อละตอบ เป็นของชอบได้เฉ่งไม่เกร็งหัว บรรเลงได้เต็มที่ไม่มีกลัว ตอบยอกย้อนเข้าตัวก็ไม่มี คงรองรับอารมณ์จนสมอยาก เรื่องถุยถากเหลืองแดงแข่งสองสี เรื่องขัดแย้งแบ่งขั้วตัวอัปรีย์ แม้คนดีเป็นอาจารย์ยังพาลเลว เคยเคารพนบไหว้ให้เป็นครู เพิ่งได้รู้ตัวตนไม่พ้นเหว หลงอัตตาคลุ้มคลั่งดั่งเพลิงเปลว ความศรัทธาล้มเหลวละลายไป ไม่เกี่ยวกับเจ้าของบ้านนะ อิอิ
26 มีนาคม 2553 20:21 น. - comment id 1115238
นานาจิตตังชิงชังกับหลงไหล ต่างจิตต่างใจต่างความคิด ชอบอากาศแบบไหนอยากใกล้ชิด ร้อนหรือเย็นต่างคิดไม่เหมือนกัน คนชอบร้อนไม่นอนหนาวจนร้าวสั่น คนนอนสั่นชอบหนาวมันสร้างสรรค์ ร้อนกับหนาวต่างจิตเท่าเทียมกัน สมานฉันท์แนวเดียวคงยากเย็น แต่จิตใจต่างกันยังผูกพัน อยู่ร่วมกันในสังคมอย่างที่เห็น แต่แนวคิดแตกต่างอย่างที่เป็น คงหลีกเร้นปลีกตัวกลัวขัดใจ นานาทัศนะข้อคิดเห็น เหมือนดั่งเช่นฝังลึกนานสมัย มีความเห็นแตกต่างห่างกันไกล ไม่ยอมให้จุดบรรจบมาพบกัน ความคิดเห็นมากมายใส่อารมณ์ จะชื่นชมขื่นขมอารมณ์ฉัน อุปทานยึดติดคิดต่างกัน ความเห็นนั้นเหมือนดั่งให้ทุกข์ใจ เอาใจเขาใส่ใจเราเข้าความเห็น ให้เหยือกเย็นเป็นผู้รู้ดูสดใส ความเห็นเขาเรื่องของเขาอย่าใส่ใจ ความเห็นเราเราไม่ยึดไม่โทษใคร แวะมาเยี่ยมครับ นานจิตตังกับนานาทัศนะเหมือนกันไหม
26 มีนาคม 2553 22:35 น. - comment id 1115278
แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น.. อย่าใส่ใจนักเลยค่ะ.. รู้ว่าเข้มแข็ง..สู้ๆค่ะ
27 มีนาคม 2553 04:55 น. - comment id 1115322
ห้วงน้ำลึกกว้างไกลทั้งใหญ่ยิ่ง มาตรแม้นทิ้งปฏิกูลไม่ขุ่นหมอง เพราะเจือจางว่างเปล่าเข้ารับรอง เดินสอดคล้องธรรมชาติสะอาดเย็น หากไม่ว่างย่อมวุ่นขุ่นข้องจิต มูลเพียงนิดถมใส่ให้หม่นเหม็น คับแคบไปใจหมองต้องลำเค็ญ หมายดับเย็นควรกว้างวางตัวตน เป็นทะเลหรือถังชั่งใจเลือก เอาตัวเกลือกหรือวางต่างส่งผล แตกต่างกันสรรค์สร้างเลือกทางตน จะหลุดพ้นหรือผูกพันกั้นเพียงใย..... เสพโดยไม่ซึม จับแต่ไม่ถือ คิดแต่ไม่ติด. เป็นหลักการที่ไม่มีเสา เป็นความเข้าใจที่ไม่ ต้องจำ....อิอิอิ เผื่อจะดีขึ้นบ้างเน้อ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
