ฉันทลักษณ์คือพันธนาการอักษร เป็นกรงไวยากรณ์กีดกัน จินตนาการบอกผ่านยิ้มร่า ในลีลากลอนปล่อย เลื้อยเล่นเช่นงูหลามกลางป่าบรรณไพร ปล่อยให้ชฎากาพย์นั่งจับเจ่าตรงวรรณยุกต์ยิก เปล่าเป็นกลอนห่อนเป็นกวี เพียงอิสรารมณ์ ร่มไม้ให้เย็นนอนเล่น กิ่งไม้เป็นท่อนแขนกำมัดชิงช้าให้ไกวโยก โลกก็เป็นกระดานหกให้คะเมนเล่น โคลงไม่โคลงเพราะกระโดงเอกเจ็ดโทสี่-คำไม่เป็นต้องตายคำ ระบัดใบหญ้ากลางลมเริง กระโปรงเปิงเห็นจี-สตริง นักเขียนต้องเขียนหนักและอ่านนัก จะฝึกหนักแต่ขีด-จะหมดขีดหากไม่เติมสมองด้วยหนังสือ--อื่นๆ ใช่วรรณกรรมจะกำโลก การ์ตูนยังโขยกโลกเขยกเล่นให้ดิสนีย์สู่พิกซ่า หรือ วิชาการ-ฟอเวิร์ดเมลล์-เฟล.โค.ทีเฮช เพราะว่า คนเขียนหนังสือได้คือคนอ่านหนังสือหลาย-จึ่งดีเฮยไม่เห่ยเฟ้ย.
pigstation 9 ก.พ. 2554 17:33 น. - ID 139149 
2227
0
0
10 กุมภาพันธ์ 2554 11:19 น. - comment id 1184358
เห็นด้วยอย่างยิ่ง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
