บทกวีแห่งความเหงา... เหงา....ฟ้าสีเทาหม่น น้ำค้างอวลระคน..ปนไอหนาว ทางชีวิต..ยังหยัด..ยืนยาว จำต้องก้าว..ย่ำเิดิน... เหงา..ฟ้าสีเทาหม่น ใจคนบางคน..ยังระหก..ระเหิน เหนื่อย..และล้าเหลือเกิน ที่ต้อง..เผชิญ..ภาวะนานา.. เหงา...ฟ้าสีเทาหม่น ใจคนบางคน.. ยัง..ปราถนา กับคำบางคำ...และแววตา เพื่อกำลังวังชา ทุกเช้าเย็น เหงา..ฟ้าสีเทาหม่น ใจคนบางคน..ไม่มีใครเห็น มันเจ็บปวดจน....เกินจะเป็น ที่สุด..ใจดวงเย็น...ก็ด้านชา ..เช้าวันที่เดียวดาย..ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 15 ธ.ค. 2555 10:07 น. - ID 146314 
4195
1
0
15 ธันวาคม 2555 13:54 น. - comment id 1252553
ฟ้าสีเทาเหงาแทรกแหวกอารมณ์ ทรวงระทมไอหมอกมาหยอกล้อ เหมือนรู้ซึ้งถึงใจที่ใฝ่รอ มือที่ยื่นมาขอสานไมตรี ยื่นมาแล้วในกลอน หวัง คอยตะวัน ไม่ต้อนรับ ก็เหงาอะจิ
19 ธันวาคม 2555 16:02 น. - comment id 1252615
ช่วงนี้ตื่นเช้า เห็นดาวสวยๆบ่อยคร้งค่ะ แต่ไม่เหงาค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
